Bill Ryan en Kerry Cassidy:
  Ecuador Conferentie
  Vilcabamba januari 2009

_____________________________

Bill Ryan en Kerry Cassidy
Vilcabamba, january 2009

---

Presentatie

[lachen op de achtergrond]

Brian O’Leary (BO’L): Het is wel grappig met al dat technische gedoe, vind je niet? Volgens mij zitten we nog in het mechanische tijdperk, maar op zekere dag hebben we holografische video uit een andere dimensie en dan hebben we al die kabels en toestanden niet meer nodig.

Degenen van jullie die jonger zijn moeten deze tijd goed onthouden. Dat we al die voorbereidingen maakten, al die videocamera's en dat gedoe er omheen. En dan moeten ze zich voorstellen hoe het is in een betere wereld, een wereld met vrije energie, een wereld met hologrammen, een wereld met bewustzijn. Een wereld met gecombineerde, positieve intentie, een wereld waarin dingen het doén, dingen die werken.

Wat ik graag zou willen doen tijdens de overgang naar Project Camelot... ik had niet veel gehoord over Project Camelot. Ik heb Steve Greer een hele lange tijd gekend. Ik was een van degenen, die Steve Greer aanvankelijk naar dit onderzoeksgebied heb gebracht.

En toen kwamen deze mensen langs, die zichzelf Project Camelot noemen. En ik zei, "Hmm. Ik vraag me af wat dat allemaal voorstelt." Stukje bij beetje ging ik door hun website heen en zag, dat hetgeen ze doen, moet worden gedaan.

Er bestaat hieraan een grote behoefte, om iemand op een vriendelijke manier te interviewen en nog veel verder te gaan, laten we zeggen zoals George Noory het doet, of Art Bell bij Coast to Coast, want deze mensen duiken echt de diepte in. Ze doen hun huiswerk. Dat is heel belangrijk. Ze lezen werkelijk de boeken van degenen die ze interviewen. [lacht]

Dus hier is een stal vol visionairen, over het algemeen ouderen, mensen die ieder moment kunnen sterven... [stem interrumpeert / achtergrond geluid]

Was daar een... Ja.

Kerry Cassidy (KC):  Nu is het weg.

BO’L:  Nu is het weg. Prima. Dus wat deze mensen aan het doen zijn, kan ik langzaam maar zeker steeds meer waarderen. Ik had vanochtend een heel goed gesprek met Bill -- Bill Ryan, uit Engeland, die een zeer eclectische achtergrond heeft, en dat heeft Kerry ook.

Dus zij doen dit project en ze hebben zich er aanvankelijk als vrijwilligers ingestort. Dat is een teken dat deze mensen echt zijn toegewijd, want degenen die beginnen met het werven van fondsen, voordat ze nog iets hebben gedaan -- soms hebben ze een zilveren lepeltje in hun mond -- krijgen niet zoveel voor elkaar. Maar deze lui hebben echt, echt een heleboel voor elkaar gekregen.

Dus toen Bill en ik vanochtend zaten te praten, drong het opeens tot me door, dat ze niet alleen informatie hebben verzameld -- en dat doen met videoapparatuur enzovoort -- maar dat ze in staat zijn om de wensen van degenen die ze interviewen respecteren met betrekking tot hetgeen wel of niet wordt vastgelegd; en dat het niet noodzakelijkerwijs in een sound byte moet passen.

En nu gaan we de volgende drie en een half uur tijdens deze conferentie de verhalen van hen horen die ze ons mededelen.

Ik ben zo blij, dat jullie hebben besloten te komen, Kerry en Bill en Kay. Het is jullie beurt. Bill Ryan. Kerry Cassidy. Project Camelot!. [applaus]

Bill Ryan (BR):  Een ogenblik geduld. We moeten de microfoons even omdoen.

KC:  Ja. Je moet die kabel hebben.

BR:  Dank je wel. Goed.

KC:  Goed. We zitten hier alletwee aan korte aansluitingen. [lacht]

BR:  Dat is niet onze gebruikelijke manier van doen.

KC:  Vooral ik niet. Ik ben een beetje te wild om aan een kabel vast te zitten, maar goed... [lachen in de zaal]. Goed. Dus [tegen Bill] jij begint, want jij bent altijd goed met overzichten en dat soort dingen.

BR:  Dus ik moet beginnen. Goed. We hebben heel wat verhalen te vertellen, waarvan - tussen haakjes - we er een aantal nooit eerder hebben verteld, omdat ze ofwel niet erg leuk zijn, of omdat ze tegen ons zijn. Maar we zijn hier tot de slotsom gekomen, dat we heel blij zijn om een aantal verhalen te vertellen die tegen ons zijn. [lachen]

Eén van die verhalen, die ik heel leuk vind - ik vind het echt prachtig - is een email van iemand een paar maanden geleden die zei, "Zal ik jullie wat vertellen? Ik [lacht] wist zeker dat jullie met een CIA operatie bezig waren en door die jongens financieel werden gesteund. Maar toen zag ik, dat jullie zo amateuristisch zijn, dat jullie onmogelijk voor de CIA kunnen werken." [lachen]

KC:  OK. Ik voel me beledigd. Dat is zijn verhaal. [lachen]

BR:  Mijn eerste ontmoeting met Kerry Cassidy was toen ik, vanuit mijn eigen zondige leven, een toespraak hield op de Laughlin UFO Conferentie eind februari 2006. Ik was verstrikt geraakt in een ontzettend raar verhaal, waarover ik verheugd ben iets te kunnen zeggen, maar niet meer dan een paar woorden, toen ik in principe sprak over een ophelderingsprogramma, waarbij ik per ongeluk betrokken was geraakt.

Ik werd door verscheidene mensen geïnterviewd en het was voor het eerst, dat ik ooit door iemand werd geïnterviewd. Het was 5 uur in de namiddag.

Ik werd door een jongen geïnterviewd, die zijn hele spaargeld in camera's had gestoken. Daar stond een camera op een grote driepoot en daar stond er een. En al die microfoons, waarmee hij 15 minuten bezig was om ze aan te sluiten. Dit was voor een of ander televisiestation en ik heb nooit opgeschreven welke dat was of wie het was.

Dat was om vijf uur en om zes uur zat ik daar met Kerry. Kerry kwam binnen met dat piepkleine cameraatje op een piepklein standaardje, en ik dacht, "Waar blijft de rest van al die rommel?" [lachen] En toen begon Kerry tegen me te praten. En dat was het.

Wat ik daarover wil zeggen, is, dat dit de geest is waarmee Camelot is begonnen. Het startte op een manier, waarvan we anderen willen aanmoedigen op dezelfde manier iets op te starten. Dan pak je wat je in huis hebt, al is het alleen je lef en je handen, meer niet - en je begint gewoon. De visie die je vasthoudt is heel belangrijk.

Ik ben Kerry zeer erkentelijk, want - echt waar, voor zover alles een voorgeschiedenis heeft -- en we kunnen terug en terug en terug gaan naar het punt, waar we werkelijk zijn begonnen -- maar Kerry heeft de visie gestart van Camelot, vanwege haar eigen geschiedenis met Hollywood lang geleden, nog vóór oktober 2005, toen ze gefrustreerd raakte met de hele zaak en zei, "Weet je wat? Ik ga doen wat ìk wil."

KC:  [lacht] Dank je wel. Laten we het maar even op een rijtje zetten, want voor zover ik verantwoordelijk ben voor dingen, moet ik zeggen, dat Camelot met Camelot begon, de echte Camelot in vroeger dagen. We werden er beiden erg door geïnspireerd.

En toen het gebeurde, was ik hem aan het interviewen in Laughlin. Eigenlijk dacht ik... hij vertegenwoordigde het Serpo Project, weet je wel. Hoe interessant is dat? Hij is geen echte klokkenluider. Hij is niet degene die een verhaal vertelt. Dus ik was er niet echt van onderste boven om hem te interviewen.

Toen ik hem voor het eerst wilde interviewen zat hij te talmen en te dralen en zei, "Misschien heb ik later op de avond tijd." Toen zei hij dat hij het niet deed. Toen zei hij dat hij het wel deed. Maar hij had aanvankelijk in een email toegestemd een interview te doen.

Dus het interview ging door en ik was erg onder de indruk, want hij was erg evenwichtig. Hoewel hij de woordvoerder was van het Serpo Project in zekere zin, omdat hij de website had gebouwd, niet omdat hij er iets in het bijzonder mee te maken had... Het was een uitwisselingsprogramma over buitenaardsen, waarbij trouwens onze regering begin jaren '60 betrokken is geweest, tussen haakjes. Het staat online voor het geval dat je het verder wilt onderzoeken.

Maar in principe was hij erg evenwichtig in de manier waarop hij de vragen beantwoordde. En toen gaf ik hem een paar linkse stoten, of hoe je dat mag noemen...

BR:  Rechtse hoeken, eigenlijk. [lacht]

KC:  ...om te zien of ik hem op stang kon jagen en om de bodem van het verhaal eruit te trekken, want dat is mijn manier van doen, voor het geval jullie mijn video's hebben gezien. En dat heeft hij heel goed aangepakt. Hij benaderde het eigenlijk met een kalm gevoel voor humor. Hij ging niet in de verdediging. En dat was voor mij heel belangrijk.

Uiteindelijk gingen we uit eten. We begonnen te praten en vergeleken notities. We hadden alletwee een enorme hoeveelheid materiaal onderzocht - samenzweringen, noem maar op: UFOs, metafysica, spirituele disciplines - ons hele leven lang tot dat moment. Dus we hadden alletwee heel wat in huis. Maar het kwam erop neer, dat we maar heel weinig overeenkomsten hadden.

Toen ging ik op reis naar Egypte. Mijn moeder was overleden en had me een kleine erfenis nagelaten, die uiteindelijk Camelot gedurende twee jaar heeft gefinancierd. En ik ging naar Egypte met Jordan Maxwell en William Henry.

Stem: Oh.

KC:  Daar heb ik Jordan heel kort geïnterviewd. Dat was nog... Camelot was nog niet gestart. En op de terugreis uit Egypte had ik contact met Bill. We hielden per email contact en we spraken af, dat ik naar Engeland zou komen om hem te bezoeken.

En dat heb ik gedaan. We zijn naar Stonehenge geweest en naar een aantal andere krachtige plekken in Engeland. We gingen naar Tintegal, een van de veronderstelde woonplaatsen van Koning Arthur. Toen we naar Tintegal gingen -- ik weet niet of jullie daar ooit zijn geweest -- dat is echt verbijsterend, absoluut verbijsterend. Een plaats aan de kust met een grote hoeveelheid mystieke en interessante kracht er omheen. We waren er helemaal van onderste boven.

We hadden het erover wat we konden doen. We hadden beiden ongelofelijke achtergronden, Bill als webmaster, ik als filmmaker; we waren alletwee schrijvers; we hadden alletwee een spirituele achtergrond. En toen zeiden we, "Wat kunnen we doen om het paradigma [wereldbeeld] van nu helemaal te veranderen en misschien een opheldering te forceren?"

Dus precies op dat moment op die plek hebben we Camelot opgezet. We werden alletwee erg geïnspireerd door het concept van de Ronde Tafel van Koning Arthur, waar niet per sé leiders en volgelingen aanzaten, maar waar in de geest van Arthur, weet je wel, iedereen kon aanzitten. Het was in evenwicht, er was geen hiërarchie en iedereen werkte samen voor een beter zicht op de toekomst.

Ik geloof, dat dit het eerste visioen was van Koning Arthur en ik geloof, dat wij beiden teruggingen in de tijd en inspiratie aftapten, toen we er contact mee hadden. En dat is niet veranderd. Dus het is heel opmerkelijk, dat Mere [red.: Brian O'Leary's artistieke vrouw, Meredith] al die prachtige visioenen van Arthur heeft en van het zwaard en al die dingen die toen gebeurden.

En het was ook een synchroniciteit, weet je wel, dat John F. Kennedy een soort visioen had van een betere toekomst, die werd ingesloten, toen hij president was, als het al niet werd geïmplementeerd. Dat was ook een soort echo daar.

We besloten het Project Camelot te noemen, omdat... "Project" een soort naam is, die vooruitloopt op hetgeen al die uitermate Diep Zwarte Projecten bevatten.

Ik heb korte tijd bij JPL voor NASA gewerkt, waar ik met media hielp. En ik schreef een draaiboek genaamd Project Moondust. Ik heb zo'n 20 jaar in Hollywood gewerkt en probeerde projecten aan de man te brengen, science-fictionprojecten, die het hoofd van mensen open breken, zodat we het paradigma kunnen veranderen, maar ik kreeg absoluut niets van de grond.

Daarom heb ik een, weet je wel, zo'n niet professionele huis-tuin-en-keuken camera gepakt en zei, "Ik ga een documentaire maken. Ik ga die mensen op UFO-conferenties interviewen, want die hebben iets te zeggen en ik wil dat de wereld het hoort."

Dus het gebeurde gewoon. Een andere synchroniciteit was, dat Bill in contact stond met Mr. X.

BR:  Ja. Ik kan nog iets zeggen over die visualisatie en dat soort van begin van verwerkelijking -- de neiging om het als Camelot te zien, toen we in Tintegal in Cornwall waren. Sommigen van jullie hebben misschien dezelfde ervaring gehad. 

Het was een van die dingen - het heeft geen uren en uren tijd gekost om pijnlijke, strategische plannen maken. Het hele ding werd volkomen gevisualiseerd, gevisualiseerd en overeengekomen met een spontane, duidelijke synchronische energie tussen ons, in ongeveer twee minuten tijd.

We maakten elkaar duidelijk wat de visie was in de breedste zin van het woord en ik denk dat het in één, twee of drie minuten was gebeurd. We waren overeengekomen dat dit was, wat we gingen doen en er bestond niet de minste twijfel over.

Als we erover waren gaan nadenken, [lachen] waren we op al die dingen gekomen van, "Ja, maar..." en "Wacht es even..." en "Hoe gaan we dat financieren?" en al dat soort dingen. Maar hierover hebben we nooit nagedacht.

Het klonk gewoon leuk. En dat gevoel van plezier en "Wat kan ons het schelen, we doen het gewoon" is de motor achter dit hele verhaal geweest sinds de laatste tweeëneenhalf jaar.

Ik bedoel, op dat moment hebben we niet zoiets groots als dit gezien. We hadden ons onmogelijk kunnen voorstellen, dat we in Vilcabamba zouden zijn op een paar meter afstand van iemand, die wijd en zijt bekend staat als visionair en natuurkundige en als astronaut, en die in een andere tijdlijn officieel de eerste persoon zou zijn, die een voet op Mars heeft gezet, enzovoort.

Ik bedoel, het is zo groot geworden. Het heeft zich voor onze neus ontwikkeld, alsof wij op gesmeerde wielen zitten met iemand anders aan het stuur en nog iemand anders bij de motor. We zullen hierover nog wat meer zeggen, als we hiervoor gedurende de dag nog de gelegenheid krijgen. We verdienen niet alle eer voor hetgeen hier is gebeurd.

Als we terug kijken, zien we dat we er een grote show van maken, weet je wel. Ik bedoel, het is alsof we hier de Dikke en de Dunne spelen. [lachen] We zijn twee verschillende typen persoonlijkheden. We hebben een man en een vrouw, een Amerikaanse en een Brit. Je heb de scepticus... nou, de één een beetje meer sceptisch en de andere een beetje meer esoterisch. Zo zijn we een aardig kabaretduo, weet je wel. [lachen]

KC:  Ik geloof niet dat je ons moet complimenteren. Dat is heel beschamend. [lachen]

Goed. Dus ik moet ook zeggen, dat ik weet dat mensen dit gaan vragen. Mensen hebben ons tijden lang gevraagd, "Waarom hebben jullie een cheeta?"

De reden is omdat, wat gebeurde was, we gingen naar Afrika, omdat Bill in Afrika is geboren en hij me mee kon nemen op safari. Een van de redenen, waarom ik zelfs naar Bill in Engeland kwam, was aanvankelijk omdat ik wist dat hij Afrika kende en ik ben een grote liefhebber van Afrika, kun je wel zeggen, en van Egypte.

Dus we gingen helemaal in het begin van onze reizen bij wijze van onderbreking op safari. Dus een van die keren dat we daar buiten waren, kon ik een cheeta filmen, een echte levende cheeta, weet je wel, een jonge cheeta. Een prachtig, prachtig dier. We hebben er uren aan besteed om hem te filmen.

Toen we een logo voor Camelot aan het maken waren, was ik... Eigenlijk, omdat ik uit Hollywood kwam, was dat een knipoog, als je wilt, aan het adres van MGM [lachen] en de MGM leeuw, die ontzettend beroemd is als symbool van Hollywood en van, weet je wel, het begin van de filmindustrie. En ik wilde altijd al films maken, dus ik dacht, als we dat plaatje als logo gebruiken bij het begin van onze video's, zetten we een soort verklaring neer.

En ook de concentratie op het oog, als je ons logo kent. Ik heb mijn t-shirt met ons logo niet aan. Maar het oog betekent, "We houden je in de gaten, zoals jullie ons in de gaten houden" een hint aan het adres van de regering, wat dat beteft.

Dus dat is de reden waarom we het logo van een cheeta hebben. En cheeta's zijn u eenmaal sneller en het internet is ons medium, en daarom zijn wij lichter en sneller dan het MGM logo van de leeuw.

Stem: Ja, dat ben je zeker. [applaus / lachen]

BR:  Goed. Dus toen we eigenlijk met Camelot begonnen, hadden we iets te doen. Het was geen wit vel papier.

Brian heeft zojuist het Disclosure Project genoemd, maar we kennen Steven Greer niet. We hebben hem nooit ontmoet. We hebben nooit met hem gecorrespondeerd. We zijn hem nooit op conferenties tegen gekomen of op onze reizen. We zouden dat graag eens doen. We weten niet hoe hij over ons denkt. We weten niet eens of hij ons kent.

Maar zoals velen van jullie waarschijnlijk, werd ik ook persoonlijk geïnspireerd door de  Washington Persconferentie in 2001. Het was geloof ik in 2001, toen Steven Greer een zeer indrukwekkende presentatie gaf voor een grote groep uitgenodigde reguliere media en gedurende een paar uur een aantal mensen voorstelde, waarvan er later een paar voor de camera van Camelot verklaringen hebben afgegeven.

Ik kan me dit nog levendig herinneren, want ik reed op dat moment 's nachts door Schotland. Het was ongeveer 2 uur 's nachts en die persconferentie werd live op de radio uitgezonden. Ik was zo gefascineerd door hetgeen gebeurde, ik kon het amper geloven. Ik heb de auto langs de kant van de weg gezet om te luisteren.

KC:  [onderbreekt] Sorry. Dit is zo typisch. We hebben rare geluidseffecten op de achtergrond. Ze zijn nu weg. Misschien moet je de microfoon op een bepaalde manier vasthouden. Misschien moet je hem hier vasthouden.

BR:  OK. Dank je wel. Zoals velen van jullie je misschien ook hebben afgevraagd, dacht ik, "Maar wat is er met het Disclosure Project gebeurd? Wat is er met de video's gebeurd, die ze zouden vrijgeven? Wat is er over van die geweldige belofte, die publiekelijk was gedaan in 2001?"

Nu ben ik niet van plan en wil ik niet eens die vraag beantwoorden en ik heb er absoluut geen impliciete kritiek op, maar -- om het jargon te gebruiken uit een van mijn carrières van vóór Camelot, namelijk zaken doen en adviseren, scheen er een gat in de markt te zitten. [lachen]

Mijn reactie daarop is, om het jargon te gebruiken uit een van mijn carrières als specialist en consultant van groepswerk, dat er in feite ruimte is voor méér mensen in deze groep. We hebben zoveel mogelijk mensen nodig, die hun schouders onder het wiel zetten om deze informatie eruit te krijgen.

Dus ik dacht, "Nou, weet je wel, we proberen die jongen niet te verdringen. We proberen ons niet met zijn intenties te bemoeien, maar er zitten wel mensen daar op informatie te wachten. Dus Kerry heeft een klein cameraatje, dat waarschijnlijk in mijn broekzak past, laten we maar aan de slag gaan." Weet je wel?

In mijn ervaringen met het Serpo Project -- en laat ik hierover even iets zeggen, want sommigen van jullie kennen het waarschijnlijk niet, anderen hebben er misschien iets over gelezen, en weer anderen hebben er misschien kritiek over gelezen.

Het is allemaal heel eigenaardig. Het betrof de bewering over een VS / buitenaards uitwisselingsprogramma, dat plaats zou hebben gehad in de jaren '60 en '70. Ik raakte erbij betrokken, omdat ik, evenals jullie hier, in het denkbeeldige publiek zat via een emailgroep, waar het materiaal over dit VS / buitenaards uitwisselingsprogramma vanuit een anonieme bron werd vrijgegeven.

Iemand in die nieuwsgroep zei, "Weet je wat? Dit is interessante informatie. We moeten dit op een website zetten. En ik was stom genoeg om te zeggen, "Ja, dat kan ik wel doen. Ik heb tijd over." [lachen]

Dus ik werd de webmaster voor de publicatie van materiaal, dat uit bronnen binnen de DIA kwam - het Defense Intelligence Agency [militaire veiligheidsdienst]. Dit is een ontzettend lang verhaal, waar we niet op ingaan... maar er zat wel iets achter...

Ik kreeg te maken met een groot aantal mensen uit de Geheime Dienst. Er werd ingegrepen van achter het zwarte gordijn.

We kregen uiteindelijk een ontmoeting met een van de gepensioneerde reserveastronauten, die niet aan het programma meedeed. We hebben daarover een fascinerend verhaal. We hebben die mensen in feite ontmoet.

Het is allemaal heel echt. Het heeft plaats gevonden. Het is zeker niet gegaan, zoals werd gezegd op de website, maar er was wel degelijk iets gaande.

En om alvast vooruit te lopen op hetgeen we later in de middag gaan bespreken, we hebben een hele interessante klokkenluider, die we "Jake Simpson" noemen. Sommigen van jullie hebben misschien al zijn getuigenis gelezen, die we 48 uur geleden op de website hebben gezet.

Dit was zo'n irrelevante opmerking, dat ik hem niet eens in het rapport heb meegenomen. Ik heb het vergeten. We vroegen hem na de vele koppen thee en koffie, die we samen hebben gedronken, "Hé, ken je dat uitwisselingsprogramma? Is dat echt gebeurd?"

Hij zei, "Natuurlijk is het gebeurd." En hij zei, "Er zijn er zoveel van."

Stem: Oh, oh!

BR:  Dat is altijd mijn standpunt geweest. Als je het bestaan van buitenaardse bezoekers aanneemt en je neemt aan, dat er communicatie is gevestigd, dan is het volgende, wat je kunt doen, er naartoe gaan, weet je wel, met hun steun. En dit is natuurlijk gebeurd. We kunnen het niet bewijzen. Maar dat was de realiteit van het Serpo verhaal.

Ik raakte erbij betrokken als een webmaster natuurlijk en ik was het enige contact dat beschikbaar was. Dat was de reden waarom Kerry mij interviewde, omdat Kerry niet de echte jongens te pakken kon krijgen, die achter de schermen van het Pentagon zaten en die deze informatie druppelgewijs toedienden, waarschijnlijk als een test om te zien hoe het werd ontvangen en wat er zou gebeuren, enzovoort.

Het verhaal raakte zoek. Maar we denken dat het zoek raakte vanuit de binnenkant, vanwege andere mensen aan de binnenkant.

Er zijn een hoop zwarthoed / withoed zaken achter de schermen gaande, waar ze trekken en duwen over hetgeen moet worden vrijgegeven en wat niet mag worden vrijgegeven. Ze saboteren elkaar en geven disinformatie over elkaar, evenals ze met ons doen -- [lachen] -- dat is echt heel interessant en het is waar.

Stem:  Hoe spel je Serpo?

BR:  S-E-R-P-O. Dat was de veronderstelde naam van de planeet, hetgeen ook waarschijnlijk niet waar is. Later raakten we aan de praat met een andere klokkenluider, ook een hele belangrijke vent in de geschiedenis van Camelot, iemand die we heel goed kennen en die we het pseudoniem "Henry Deacon" hebben gegeven met een knipoog naar een van de spelers in de televisieserie, Eureka.

Een van de allereerste dingen die Henry tegen ons zei als kritiek op het Serpo Project - waar schijnbaar een stel van twaalf Amerikaanse astronauten er negen maanden over deden om een planeet in Zeta Reticuli 2 te bezoeken -- Henry zei gewoon, "Het zou geen negen maanden in beslag hebben genomen." Weet je wel.

En toen begon hij tegen ons te vertellen over de wezens die op de tweede, en de derde, en de vijfde planeet in Alpha Centauri leven, enzovoort en...

KC:  OK. Maar laten we niet afdwalen.

BR:  Laten we niet afdwalen. Dank je wel. Goed. Terwijl ik daarmee bezig was, waren er mensen die me schreven. En ze schreven, omdat ik in mijn naïviteit mezelf had voorgesteld als een soort eerlijke man, die alles deed om te helpen zonder mezelf een alias te geven. Ik heb er zelfs een foto van mezelf op gezet, zodat ze konden zien dat ik echt was.

Ik zei gewoon, "Kijk, ik weet niet wat er aan de hand is daar." Ik probeerde intellectueel zo oprecht mogelijk te zijn. Dat was hetgeen waarover Kerry sprak in dat kleine interview, dat ik met haar deed - en dat zo'n 10 minuten duurde.

Maar mensen begonnen me te schrijven en zeiden, "Weet je wat? Ik heb een ongelofelijk verhaal en jij lijkt me het type, dat gelooft wat ik te zeggen heb. Ik heb dit nog aan niemand verteld."

Ik kreeg een hoop interessante berichten van mensen, waarvan ik veel nooit heb gepubliceerd, omdat ze nergens toe leiden -- gewoon het soort vreemdsoortige, ontspoorde ontmoetingen, bijzondere ervaringen, grappige verhalen, die te maken hadden met hun betrokkenheid bij Black Ops [zwarte operaties/projecten]. Daar zijn er veel van.

Eén ervan was iemand die zei, "Ik had een interessante aanstelling." Hij zei, "Toen ik jong was en werkte voor een luchtvaartmaatschappij in het Zuiden van Californië..."

Hij vertelde dat hij werkte voor een grafisch ontwerper van een luchtvaartmaatschappij, die was gecontracteerd door de regering van de VS en hem werd gevraag of hij vrijwilliger wilde worden voor een bijzondere opdracht. En hij zei, "Natuurlijk. Wat is het?"

Nadat hij zijn NDA - Non-Disclosure Agreement [geheimhoudingsovereenkomst] - had getekend en hij een geheime vrijstelling had gekregen, werd hem verteld wat zijn opdracht was.

De opdracht, waarover hij de eerstvolgende 20 jaar met niemand zou spreken, behalve met zijn vrouw, bestond eruit -- wat overigens voor de meesten in deze zaal een droombaan zou zijn -- namelijk, dat hij zes maanden lang gedurende acht uur per dag en vijf dagen per week zijn werk ging doen in een afgesloten kluis met een bewaker voor de deur.

Hij kreeg een postzak, een grote postzak, die was verzegeld met een lakzegel, zei hij. De bewaker kwam naar binnen, maakte de zegels open en ging weer naar buiten en sloot de deur af. En dan was het zijn taak om alles in de postzak uit te zoeken, te archiveren en van een label te voorzien.

In de postzak zaten UFO-documenten, films, gebruiksvoorwerpen en video's uit de tijd tussen 1947 en 1980. Dat was zijn baan voor zes maanden en hij zei, dat hij zich voelde, weet je wel, als een kind in een snoepwinkel. Hij kon niet geloven dat ze hem hadden gevraagd dat werk te doen, en dat heeft hij gedaan.

Er is zoveel materiaal door zijn handen gegaan. Hij heeft er nooit met iemand over gesproken. Veel van dat materiaal was verzegeld, maar hij las alles wat hij kon lezen. Hij schreef me en zei, "Dit is mijn ervaring."

Dus ik onderzocht zijn achtergrond en trok heel, heel geleidelijk informatie uit hem weg, want ik kan zeggen, ik bedoel, we kunnen nu wel bekijken of iemand een echte klokkenluider is of niet. Een echte klokkenluider is niet iemand die roept, "Hé! Ik moet je een ongelofelijk verhaal vertellen. Laat ik je er alles over vertellen."

Een echte klokkenluider is iemand, die je twee regels geheimzinnige informatie stuurt om te zien of je slim genoeg bent om uit te vinden wie hij is, weet je wel. Dat is de manier waarop ze te werk gaan, weet je wel.

We hebben één of twee van die figuren gemist, weet je wel, maar we weten, dat we ze hebben gemist, omdat ze ons opnieuw schreven zonder dat we de eerste email hadden opgemerkt. Dat komt omdat je een regeltje ontvangt met, "Hé, is zou wel eens met jullie willen praten. Ik moet je iets interessants vertellen." [lachen] Weet je wel.

En dan denken wij, "Ok, wat heeft dat te betekenen?" Tegenwoordig schenken we aandacht aan zulke emails. Ok?

Dus deze jongen stond in de rij te wachten op Camelot, als het ware. Hij werd onze allereerste getuige, iemand die nog nooit eerder tegen iemand voor de camera had gesproken en zo deden we ons eigen soort Disclosure Project.

KC:  OK. Wat er toen gebeurde was, dat hij niet voor de camera wilde, dus daar begon het mee. Maar we gingen naar hem toe, we ontmoetten zijn vrouw en hebben wat tijd met hem doorgebracht. Hij was echt een ster en we besloten hem te interviewen. Maar we kwamen erachter, weet je wel, dat hij alleen met een electronisch vervormde stem wilde spreken en met zijn rug naar de camera wilde zitten. Zelfs later wilde "Henry Deacon" niet eens voor de camera en ook niet dat zijn stem werd opgenomen.

Dus in het geval van Mr. X hebben we de video gedaan en als je naar onze site bent geweest heb je hem waarschijnlijk gezien, hopelijk. Het was onze eerste video die we samen hebben gemaakt. Vóór die tijd had ik al geïnterviewd, want -- ik interviewde niet alleen Bill -- ik was bezig met Rich Dolan, Stephen Basset, Jim Marrs...
           
BR:  Bill Hamilton.

KC:  ...en Bill Hamilton als onderdeel van mijn UFO-documentaire, die ik in elkaar zette. Bill Hamilton is absoluut een fascinerende getuige. Hij is één van de eerste... we hebben hem bij onze Camelot-interviews gezet en hij heeft talloze verhalen om te vertellen. Als je bekend bent met dat gebied, weet je dat hij al zeer geruime tijd een gerenommeerd onderzoeker is.

Ik kan jullie zeggen, dat je zijn interview echt moet gaan zien, als je dat nog niet hebt gedaan. Hij heeft een paar verhalen over het aanroepen van UFO-voertuigen, voordat Steven Greer er ooit van had gehoord. Hij heeft ook aanvaringen gehad met, ik geloof dat je kunt zeggen, Mannen-in-het-Zwart, die hem kwamen opzoeken, enzovoort. Hij heeft de meest verbazingwekkende figuren en onderzoekers op het gebied van UFOs ontmoet van tijden geleden.
           
BR:  Vertel ze eens wat met Mr. X is gebeurd.

KC:  Mr. X is onlangs, heel kort geleden helaas overleden. Hij is onverwacht gestorven. We kennen de oorzaak niet. Men vertelde ons... We werden door zijn vrouw gebeld. Ze was in alle staten.

Trouwens, Mr. X heeft recent een audio-interview geven. Hij begon meer moed te krijgen.

We zaten juist met elkaar te praten op de Crash Retrieval Conferentie in Vegas, ongeveer een maand geleden, en hij deed met mij voor die conferentie een kort autio-interview, eigenlijk met ons beiden, maar je hoort mijn stem in de audio. En hij sprak met zijn eigen stem. Hij kwam langzaam maar zeker steeds verder naar buiten.

Hij hield zijn vrouw en zijn gezin erbuiten. Zij is een geweldige vrouw. Ze is spiritueel heel bewust en toch voelde hij een grote weerstand bij haar. Ze is er erg bang voor. En daarom heeft hij haar nooit betrokken bij een aantal zaken, die hij online deed. Hij vertelde aan anderen zijn verhaal en kreeg naarmate de tijd vorderde steeds meer moed.

In ieder geval is hij aan een plotseling hartaanval gestorven. Midden in de nacht... Het was rond Kerstmis, vlak voor Kerstmis, ik geloof dat hij van plan was boodschappen te gaan doen. Hij kreeg hoofdpijn. Toen nam hij een paar aspirines en ging toch boodschappen doen.

Om drie uur in de ochtend werd hij wakker. Hij voelde zich niet lekker. Zij heeft hem naar het ziekenhuis gebracht. De volgende dag tegen 12.45 uur is hij gestorven.

We hebben geen idee of hij een doelwit was. We wilden zijn vrouw niet overstuur maken door er openlijk over te spreken. Maar we hebben onze twijfels, want de Machthebbers zijn erg goed in die dingen.

Wat de meeste mensen niet weten is, dat hij erover dacht om naar Coast te gaan. Niemand weet dit, alleen wij, en een paar goede vrienden misschien. We weten dus niet of dit ermee te maken heeft. We weten niet of dit plan iemand heeft geïrriteerd.

Gezien vanuit zijn perspectief en dat van ons hadden we het gevoel, dat -- aangezien hij 20 jaar bij een luchtvaartmaatschappij betrokken is geweest en documenten heeft gezien -- hij maar een kleine kans maakte, dat hij niet als doelwit heeft gediend. Het was oud materiaal... en wie zou het kunnen navertellen, want hij kon geen bewijs leveren. Dus wij hebben altijd het gevoel gehad dat hij als doelwit op de nominatie stond.

Maar we leven door. Hij is er ook bij. Ik weet zeker dat hij met ons als groep communiceert, want we incarneren allemaal in groepen, zoals jullie wel weten.

Dus je weet, dat ieder van ons een missie heeft en hij heeft de zijne zeker vervuld. Hij was een geweldige ziel en we willen hem hier op deze conferentie alle eer geven door dit te zeggen. Dus dat is het.

Nu wil ik hier iets zeggen tegen iedereen die niet naar onze website is geweest... Ik neem aan dat de meeste mensen dat wel hebben gedaan, maar je weet maar nooit... onze missie is dat we in contact willen komen met klokkenluiders en met mensen die waarheid spreken en met onderzoekers op het gebied van...

Weet je wel, gewoon buiten de standaard, alles wat te maken heeft met het oude paradigma dat wordt overgezet naar een nieuw paradigma, zoals dingen die te maken hebben met vrije energie... Ik bedoel, niets is voor ons te gek, weet je wel.

We gaan met artsen door de gebieden van gezondheid; we doen UFO-onderzoekers; samenzweringen; en de regering. We hebben mensen geïnterviewd die hebben gewerkt in duistere projecten, duidelijk.

We interviewen ook mensen die channelen. George is zeker aan het channelen. Channelen is een belangrijk aspect van de getuigen die we hebben geïnterviewd. Dit is iets waarover niet veel is gesproken, maar we gaan hier in de toekomst meer aandacht aan besteden. Het is een belangrijk aspect. Dan is er remote viewing [psychisch zien op afstand]. Dus we bestrijken een enorm scala.
           
BR:  Ja. Ze hebben ons "De 7-Elf van de internet samenzweringsbeweging" genoemd [lachen] in die zin, dat we een eindpost zijn, waar je in feiten alles kunt vinden wat je wilt weten zonder dat je ergens anders naartoe hoeft te gaan.

En met alle gekheid op een stokje -- dit kan zelfs op een aantal van jullie van toepassing zijn. We hebben emails ontvangen, waarin we de schuld kregen van een aantal verloren weekends, omdat mensen door ons materiaal zo waren geabsorbeerd, dat ze er niet meer uitkwamen. [lacht]

Het is enorm groot geworden. We hebben ongeveer 150 uur video. Alles wordt in tekst omgezet. Een grote hoeveelheid ervan wordt overgezet in andere talen. We hebben audioversies. We hebben rapportages van onszelf en er is een hele berg materiaal, waarover we zelfs nog niet eens hebben gesproken.

Dus het begint vorm te krijgen, maar we krijgen ook mensen die ons schrijven. En vergeef me deze schijnbare promotie van onszelf, want het is echt ten gunste van iedereen hier die op de hoogte komt met hetgeen waarover we hier spreken, waarvan we denken en waarvan ons is verteld, dat we wel degelijk informatie op onze site hebben staan, die het paradigma verandert.

Zoals ik eerder zei, dit hebben we nooit met opzet zo uitgestippeld, maar het is zo gegaan vanwege precies de redenen, die Kerry zojuist aanhaalde, namelijk dat we informatie rapporteren uit zoveel verschillende bronnen, dat alleen de Black Ops-jongens in staat zijn om werkelijk de verbanden te zien, hoe paradoxaal en interessant dat ook mag klinken.

Met andere woorden, wat heeft bewustzijn met energie te maken? Met multidimensioneel reizen. Met ET-contact? Met mogelijke gezondheidsvoordelen, die voor ons worden achtergehouden? Al deze zaken hebben met elkaar te maken en de Machthebbers weten dit.

Datgene wat werkelijk alles met elkaar verbindt is, dat we met hetgeen we proberen te doen een poging doen om jullie vrij te maken, als het ware, met de waarheid die je niet mocht weten.

De reden, waarom deze waarheid verborgen is gebleven, is omdat er mensen zijn, die niet willen dat je vrij bent. Dat is de andere kant van de medaille. En wij willen dit omdraaien.

Ik vond de verwijzing naar de bumper-sticker van Brian gisteren ontzettend goed, toen hij zei, "De waarheid maakt je vrij, maar zet je eerst in de zijk". [lachen]

Ik zou er nog een schepje bovenop kunnen doen, door te zeggen, "Eerst zet het je op je kop en dan in de zijk en dan maakt het je vrij". [lachen] En dit zet ik met Brians toestemming op de site, want dit is prachtig. Het is zo waar.

We krijgen voortdurend berichten van mensen, die ons in principe vertellen in welk stadium van deze evolutie, deze vooruitgang, ze zich bevinden, of ze op hun kop staan, of ze in de zijk staan, of dat ze zich erdoor bevrijd voelen. [lachen] Weet je wel?

We horen mensen die zeggen, "Weet je wat? Ik stond van de week helemaal op mijn kop, maar nu ik veel meer van jullie materiaal heb gelezen, voel ik me cool. En wat kan ik eraan doen?"

Dit is natuurlijk het volgende onderwerp, waarover we later op de middag gaan praten, namelijk "Wat kunnen we eraan doen?"

Dit werd volgens mij heel goed naar voren gebracht in de dialoog die we gisteren hadden met George Green. Het is zoiets als, "Goed, nu sta ik op mijn kop. Weet je. Wat weet ik er in feite over? Weet je. Gaat het erover, dat ik mezelf moet redden? Wat is het? Weet je? Wat weten we feitelijk? Wat doen we met deze informatie?"

En hierover willen we wat later praten, want we zijn erg op oplossing gericht. We willen mensen niet op hun kop zetten, maar je moet wel beginnen met de waarheid.

Als je verdwaald bent in een oerwoud, of zelfs in de straten van New York, en je moet ergens anders naartoe, moet je eerste weten waar je bent, voordat je eruit kunt komen.

Je moet zien uit te vinden waar je bent, zelfs al wil je niet weten waar je ergens zit. Het is zoals, "Weet je wat? De waarheid is dat ik hier ben."

Dat is ook op andere dingen van toepassing. Als je met moeilijke situaties te maken krijgt, zoals in je relatie of in je bedrijf of met je familie of waar dan ook in het leven, moet je allereerst de waarheid vertellen en daarna zeg je, "Goed. Dit is het. Wat kan ik eraan doen?" Snap je, daar moet je beginnen.

KC:  Goed. In principe zijn we bereid om je de waarheid te vertellen over wat er werkelijk aan de hand is, maar we hebben gemerkt, dat mensen dat verschillend oppakken. Dat begrijpen we. We zijn ook als "negatief" en dit en dat bestempeld, omdat we de waarheid vertellen.

Wat er om ons heen gebeurt is -- en dat werd volgens mij het beste in de film De Matrix weergegeven -- dat iedereen in een matrix zit. De meeste mensen willen niet uit de matrix wakker worden. We zijn mensen aan het wakker schudden, dus dat is onze missie.

Wanneer je eenmaal wakker bent, wil je er absoluut iets tegen doen. We zijn er grote voorstanders van om mensen aan te moedigen dat op een bewust niveau te doen, maar ook op een praktisch niveau.

We hebben een nieuwe website opgezet genaamd "Project Avalon" projectavalon.net. Voor degenen die er nog niet zijn geweest, daar is een forum waar mensen met elkaar contact kunnen maken om een veilige plek te hebben, waar ze naartoe kunnen gaan als gevolg van de dingen, die ze te weten zijn gekomen, want dat is hun keuze.

Sommigen zijn bezig om gemeenschappen op te bouwen op de plek waar ze nu wonen. Ze maken contact met elkaar en dat was onze bedoeling, namelijk dat ze dat in de hele wereld zouden doen. Het is heel inspirerend, dat dit nu in feite gebeurt.

Daarbij komt nog, dat Project Avalon allerlei informatie bevat. We zijn informatie aan het verzamelen en catalogiseren, terwijl ik spreek, over de manier waarop je een veilig huis kunt bouwen, waar je in de wereld kunt heengaan, waar het veilig is, we vergelijken aantekeningen van verschillende grondsoorten, water -- noem maar op. Ok?

Dus dit is een snelle herinnering om je te vertellen, dat we plannen hebben gemaakt en anderen helpen om plannen te maken voor het creëren van iets nieuws bij de aanvang van de destructie van het oude paradigma.

Daarom willen we je laten weten en je aanmoedigen, dat alles wat hier in deze conferentie gebeurt, zoals vaardigheden en informatie die je wilt delen, dat je dat naar het forum nummer één kunt overbrengen; je kunt het ook voorleggen als onderzoeksmateriaal, indien je op bepaalde gebieden deskundig bent.

We gaan het daar allemaal beschikbaar maken en we kunnen ook een sectie opzetten over Vilcabamba in het bijzonder, als mensen dat willen.

Dus vanaf dit punt kunnen we dieper op onze getuigen ingaan, maar ik wil eerste even weten hoe laat het is. [korte discussie]

Ok. Het eerste wat we nu gaan doen is een overzicht geven van Het Grote Verhaal.

Het volgende dat we willen zeggen is, dat iedere getuige een stukje van de puzzel heeft en wij -- in tegenstelling tot sommige andere interviewers, want er zijn ook andere sites mee bezig -- wij zijn niet alleen maar aan het verzamelen, weet je wel, om willekeurige interviews over dit onderwerp te maken en ze dan allemaal als een grote kluwe op elkaar te  stapelen.

Wij zitten eigenlijk op een spoor, als het ware, we zoeken naar een mysterie. We verzamelen specifieke getuigenissen die naar een bepaalde plek leiden en dat doen we met de bedoeling om Het Grote Verhaal op één plek openbaar te maken.

Hier ligt in wezen de kracht - niet in het kennen van een puzzelstuk, maar in het kennen van Het Grote Verhaal.

Ik moet zeggen dat het verhaal nog niet voorbij is, dat we het gevoel hebben dat we een groot deel van het Verhaal hebben opgehelderd, waarvan ook delen oppervlakkig zijn gebleven. Hoe dieper we konden gaan, hoe blijer we waren, maar we zijn verschillende keren tegen gehouden, en daarover gaan we het nog hebben.

We hebben ook onze eigen "wanstaltige voorvallen" gehad. Ik zal het geen openlijke bedreigingen noemen. Dat is niet gebeurd, weet je wel, precies [lacht], maar we zullen dat ook beschrijven. En dan gaan we nog een grote vraag-en-antwoordsessie hiervoor doen.

Ik wil nog zeggen, dat we behalve George Green, die hier gisteren was, nog een andere getuige hebben geïnterviewd. Haar naam is, zoals jullie allemaal wel weten, Miriam Delicado, en we zijn heel, heel blij dat ze kon komen.

We willen ook in het bijzonder dank zeggen -- waarom niet nu? -- aan Kay en Perry Shepard, die dit hebben mogelijk gemaakt. Kay is een echte doordouwer en zonder Kay zouden we hier vandaag niet zijn, want we zijn inmiddels door ons vermogen heen [lacht], dat Camelot moest financieren en dat het, afgezien van een paar donaties, de laatste paar jaar tot nu ook heeft gedaan. Dus zijn we hier vanwege Kay. En we willen haar heel erg bedanken. [applaus]

Welnu, wat we nu willen doen is... Bill is goed in feiten en cijfers. Hij is de grote fysicus. [lacht] Hij kan dit het beste doen. Dus hij gaat jullie een overzicht geven van Het Grote Verhaal. Daarna gaan we lunchen en daarna gaan we dieper op het materiaal in.
           
BR:  [lacht] Yeah. Ik ben de wis- en natuurkundejongen. Een van de eerste ervaringen, die ik met Kerry had, was toen we samen gingen dineren na ons interview in Laughlin. Kerry was zo aardig om de rekening te betalen voor een heerlijk Mexicaans diner.

Maar toen ze de rekening kreeg en naar het bedrag onderaan keek, zag ik haar, weet je wel, haar wenkbrauwen fronsen in een poging te begrijpen wat er stond. Ze stond op het punt om die jongen met haar credit card een fooi van $200 te geven, en ik zei, "Wacht es even. Er staan daar een paar nullen teveel." [lacht]

Vanaf die tijd hebben we doorlopend grappen over Kerry verteld, die niets van nullen begrijpt, weet je wel. [lachen] Het is zoiets als, "Is Quito 100 km verderop? Of 1000 km? Je weet het niet, weet je wel." Maar dat is ok, want ik kan er wel mee omgaan. [lachen]

Er is ook een leuk verhaal uit Nairobi, Kenya, waar we zaten, toen we er even tussenuit waren, voordat we de cheeta gingen filmen. We wilden een kop koffie hebben. [tegen Kerry] Vind je het erg als ik dit verhaal vertel?

KC:  Nee. Dat is goed. [lachen]

BR:  We wilden een kop koffie hebben. Dit was op de namiddag, voordat we naar Vliegveld Nairobi gingen om op het vliegtuig te stappen. En ik zei, "Hé, weet je wel, we moeten naar... We hebben dit en dat nodig. We hebben waarschijnlijk, weet je wel, 3.000 Keniaanse shillingen of zo nodig", weet je wel.

En Kerry [lacht] kwam naar de auto terug in een staat van opperste opwinding. Ze had 300.000 Keniaanse shillingen bij de geldautomaat gehaald.

KC:  Ja, van de geldautomaat. [lacht]

BR:  Uit die geldautomaat! [lacht] Het is zoiets als, weet je wel, "Wat is dat voor een nul?" Weet je wel. Nou ja.

KC:  Ik moet zeggen, dat het geld eruit begon te stromen [lacht] en ik dacht, dat ik de hele bank had leeggehaald, want het bleef maar komen en ik was net... [lachen] ik kon het niet geloven.

BR:  Ik kon het ook niet geloven. [lachen gaat door] Maar het maakte niets uit, want een Keniaanse shilling, zoals je waarschijnlijk wel hebt begrepen, is niet veel waard en we konden het weer terugwisselen en al dat gedoe.

Maar sinds die tijd ben ik degene die zich met de nullen bezighoudt. Weet je, dat betekent dat ik degene ben die zorgt voor de getallen en het rekenwerk en de fysica en ik denk dat Brian... hier moet Brian natuurlijk om lachen.

BO’L:  Dat is met ons ook zo.
           
BR:  Dat verbaast me niets. En het is prima. Het is een onderdeel van de dynamiek, die een goed team bij elkaar houdt, weet je. Want als Kerry met haar hoofd hoog in de wolken loopt, waar ik niets meer zie, dan heb ik mijn voeten nog stevig op de grond.

KC:  Klopt.
           
BR:  We zijn over het algemeen verbonden met een koord en dat houdt de zaak in evenwicht.

Dit gezegd hebbende, wil ik jullie nu iets vertellen dat nogal geheimzinnig is, want er begonnen veel en heel snel dingen op ons af te komen na Kerry's interview met Bill Hamilton, over wie ze het zojuist had, in 2006.

Bill Hamilton is, zoals een paar van jullie zullen weten, een van degenen die -- met alle repect voor hem -- verantwoordelijk was voor de publicatie van het verhaal van Dan Burisch.

Stem:  Oh.

BR:  Al in 2002, toen ik evenals jullie bezig was op een stille wijze voor mezelf alle informatie te verzamelen die ik mogelijkerwijs kon vinden -- en weet je, kort ervoor had ik het boek Above Top Secret [boven topgeheim] van Timothy Good gelezen.

Daarvóór, in 1988, las ik en dacht ik, "Tjonge jonge, stel je voor dat dit allemaal waar is". En dáárvoor had ik mijn eigen ervaringen met ETs gehad, zoals veel van jullie waarschijnlijk wel weten.

Maar toen Bill Hamilton zijn eigen interview met Dan Burisch publiceerde in 2002, zag ik dat op het internet en dat trof me diep. Ik dacht, "Dit is verbijsterend. Deze man vertelt een gedetaileerd en ingewikkeld verhaal over toekomstige mensen, die in de tijd reizen, en over een mogelijk probleem dat die jongens achter de schermen proberen op te lossen -- en hij probeert dat verhaal te vertellen."

Ik zag de video die Bill Hamilton had opgenomen en een interview dat hij met Dan Burisch in 2002 had gedaan en dat maakte een enorme indruk op me.

En ik merkte dat ik zat te denken... Nou, wat ik eerst deed was hem een email sturen waarin ik zei, "Weet je wat, je moet dit zien, want hier is echt iets bijzonders aan de hand." Ik kon het niet van me afzetten.

En zoals veel andere mensen, die achtereenvolgens met hem hebben gesproken en nu het voorrecht hebben gekregen zich als vrienden te beschouwen, zat ik, weet je wel, te denken, "Ik zou het te gek vinden om in een conferentie naar die vent toe te gaan en gewoon te zeggen 'Hoi', maar dat zal nooit gebeuren. Weet je, goh, niet te geloven! Deze mensen zijn er toch maar."

Ik bedoel, sinds die tijd is er heel veel gebeurd en we zijn er trots op om Dan tot een van onze persoonljke vrienden te rekenen. We kunnen jullie veel vertellen over de dingen die hij aan ons heeft medegedeeld.

Toen we hem interviewden... Ik bedoel, het eerste wat we ons realiseerden, wat we ons beiden realiseerden was, dat deze vent -- die op het hele internet wordt verguist -- vriendelijk, intelligent, gevoelig, geestig en heel bescheiden is en duidelijk een zeer diepgaande kennis heeft over een aantal ervaringen die hij heeft gehad, waarvan sommige hem grote problemen gaven bij de integratie ervan.

We kregen dit heel, heel snel -- deze vent is volstrekt rotsvast in zijn getuigenis. We waren zeer, zeer bevoorrecht om in een heel vroeg stadium een driedelige video met Dan Burisch vrij te geven. Ik denk dat het in augustus... was het augustus 2006? Ergens in die tijd.

Zijn verhaal, voor degenen van jullie die het niet kennen... ik bedoel, we kunnen hierop later in groter detail ingaan, want dit is een van de leidraden, dit is de rode draad in het hele scala, dat later Het Grote Verhaal ging heten. Waar gaat dit allemaal over? Wat maakt deze tijd zo bijzonder? Wat is er gaande? Wat is de ET-connectie? Waarom is dit allemaal zo gecompliceerd en zo geheim?

Degenen van jullie die hier gisteren waren kunnen zich herinneren wat ik zei, toen we met ons vieren op het eind van de dag zaten te praten over hetgeen Bill Birnes had gezegd over zijn eigen gesprek met Admiraal George Hoover van het Office of Navel Intelligence [geheime dienst van de marine], voordat George Hoover overleed.

George Hoover, die Bill Birnes beschreef als "de Philip Corso van de Marine" zei, dat een van de grote geheimen van de Roswell-bezoekers uit 1947 was, dat ze geen kleine buitenaardsen met vliegenogen van een andere planeet waren, maar dat zij ons waren uit de toekomst. Dat ze toekomstige mensen waren, die door de tijd aan het reizen waren.

Dit is echt het begin van een gecompliceerd netwerk van problemen, verweven problemen, waarmee de Amerikaanse regering en andere regeringen sinds die tijd aan het worstelen zijn geweest en die ervoor hebben gekozen om dit -- om welke reden dan ook -- niet aan ons mede te delen, omdat ze dachten dat wij de waarheid niet konden verdragen.

KC:  Nou, wat ik eigenlijk heb te zeggen is, dat de reden dat er een Groot Verhaal is, waar we hiermee allemaal naartoe gaan is duidelijk in de richting van 2012, die laatste paar jaar waarin we nu zitten en daarna tot 2017 en daarna.

Dus we zijn ons in feite bewust, dat Het Grote Verhaal ons ergens toe leidt en dat deze buitenaardsen, die hier naartoe kwamen, een missie hadden.

Ze waren hier omdat ze een ramp wilden voorkomen -- een ramp die in het verleden had plaats gehad en die resulteerde in hetgeen volgens Dan Burisch erop neer kwam, dat het menselijk ras zich in verschillende secties heeft opgesplitst, waarvan sommigen ondergronds gingen en anderen naar andere planeten zijn vertrokken. [tegen Bill] Misschien kun jij hier verder gaan.
           
BR:  Yeah. De kern van Dan Burischs informatie was, evenals Kerry zojuist zei, dat er verschillende groepen toekomstige mensen waren met verschillende toekomstige afstammingen, die in hun verleden een ramp hadden meegemaakt en die -- ingegeven door hetgeen de altruïstische intenties van een groep lijken te zijn -- in het steno van Dan Burisch "P52Ks" heten. P52 betekent "Present plus 52.000 jaar". Deze figuren, zei Dan, kwamen 52.000 jaar terug uit de toekomst.

Sommigen van hen, een van de groepen, de groep die verantwoordelijk was voor het initiatief om een poging tot interventie te bewerkstelligen met behulp van retrospectief tijdreizen, zagen eruit als mensen, ze waren zeer spiritueel, hadden zeer goede bedoelingen met ons, en waren zeer voorzichtig in hun toenadering. En hij beschouwde hen, zo goed hij wist uit zijn zelfgetuigende, beperkte informatie, als Nordics.

Er kunnen vele Nordic rassen zijn en de hele zaak is ontzettend gecompliceerd. Later kregen we een verhaal te horen van getuigen, zoals Clifford Stone en anderen en zoals... Ik denk dat het George gisteren was die een verwijzing naar hen maakte -- er zijn vele, vele, vele verschillende rassen. De hele zaak in verschrikkelijk ingewikkeld.

Dus de samenvatting van dat verhaal is, dat Dan Burisch uit eerste hand rapporteerde over zijn ervaringen als microbioloog in S-4 van Area 51, waar hij persoonlijke ontmoetingen had met een van deze wezens -- niet een van de Nordics, maar een van die andere types, die een gedegenereerd genoom hebben.

Of het genoom in deze toekomstige tijdlijn degenereert of niet, is afhankelijk van de keus of je ondergronds gaat om de ramp te ontlopen, of dat je de planeet verlaat om de ramp te ontlopen.

Degenen die de planeet regelrecht verlieten kwamen in goede vorm over. Degenen die een tijd ondergronds gingen deden dat niet. En dat is nogal interessant.

Wat we nu natuurlijk zien is... We zien wel degelijk, wat ik een vector zou willen noemen, wat ik zou noemen... Het ziet ernaar uit, dat dezelfde dingen weer gaan gebeuren. Er schijnt een soort instinct in de Machthebbers te zitten om ondergrondse tunnels te gaan graven, wanneer ze gevaar voelen aankomen.

Volgens de verklaringen van toekomstige mensen is het niet zo slim om dat te doen. We hebben een heel interessante verklaring over dat onderwerp van onze meest recente getuige, die we "Jake Simpson" noemen, waarop we later op de middag zullen terugkomen.

We sluiten af over een of twee minuten... want deze informatie van Dan Burisch was zo ontstellend, dat het ons met een soort probleem heeft opgezadeld, namelijk, "Zou dit echt waar kunnen zijn?"

En toch was deze vent volstrekt eerlijk. We hebben voor en achter de camera veel tijd met hem doorgebracht en we hadden het gevoel dat we zijn informatie konden geloven, hoewel het eigenlijk niet mogelijk was het te geloven. We hadden ook het gevoel, dat deze vent volstrekt geloofwaardig was wat betreft zijn oprechtheid.

Later, net een paar weken erna, kwamen we iemand anders tegen, die in de Camelot-tijdlijn als het ware een hele centrale plaats inneemt. We hebben hem "Henry Deacon" genoemd naar de schitterende geleerde in de televisieserie Eureka.

Henry Deacon is een hoog gekwalificeerd ingenieur in de electronica, multi-disciplinair, een briljante man, heel spiritueel en buitengewoon getergd. Het is namelijk erg zwaar om door de ervaringen, die deze mensen ondergaan, heen te komen - of je nu een insider bent van Black Ops zoals Henry, of dat je Dan bent, die met een buitenaards wezen werkt in Area 51, of dat je Georege bent die met bankiers werkt, of zelfs wanneer je Brian bent met de ervaringen die hij heeft gehad.

Het is moeilijk om hier zonder kleerscheuren uit weg te komen en zonder problemen waarover je midden in de nacht gaat zitten nadenken, weet je wel. We moeten deze figuren begrijpen en het mededogen geven dat ze nodig hebben om hun ervaringen te kunnen begrijpen. Wij sterfelingen zijn niet noodzakelijkerwijs goed uitgerust om te begrijpen wat zij hebben doorgemaakt.

Maar Henry had de moed om met ons te praten -- in een luiddruchtige Pizza Hut. Hij had de batterij uit zijn mobiele telefoon gehaald. Dat was de eerste keer dat we hoorden dat dit slim was om te doen.

Hij wist een heleboel dingen te vertellen. Hij begon dingen te vertellen die een beetje klonken naar hetgeen Dan had verteld. Hij begon te vertellen over tijdreizen en hij vertelde over een ramp en over een paar dingen die hij wist. Wij zeiden tegen elkaar, "Dit lijkt op het verhaal van Dan Burisch." Maar hij wist niet wie Dan Burisch was.

Wij zeiden tegen hem -- we zullen na de lunch spreken over de verklaringen van Henry. Hij heeft een heel stel verhalen te vertellen. Hij is naar Mars geweest. Hij is op de basis in Mars geweest. Ok? Daarover gaan we jullie iets vertellen.

We vroegen Henry, "Kijk, ga zitten en luister, of kijk naar onze video met Dan en vertel ons wat je ervan vindt."

Hij kwam drie weken later terug en zei, "Dan Burisch vertelt de hele waarheid, inclusief tijdlijnen en alles." Ok?

Dat was een hele belangrijke, onafhankelijke bevestiging voor ons, dat er iets heel waars, iets heel belangrijks is en dat een van de grootste geheimen is, dat er een complex van mogelijke, toekomstige tijdlijnen bestaat, waarover Machthebbers informatie proberen te krijgen en die ze manipuleren.

Er zijn duw- en trekpartijen. Sommige proberen ons regelrecht de afgrond in te sturen. Er zijn anderen die proberen dat te vermijden.

En dan is er een heel stel ETs, die erbij staan, waarvan sommigen proberen te helpen, sommigen staan toe te kijken en anderen proberen met de situatie hun voordeel te doen door de schatten op te halen, wanneer het allemaal voorbij is.

Henry vertelde ons hierover een heleboel dingen, waarover we na de lunch verder zullen praten. [tegen Kerry] Dit voelt aan als een voorgerecht van de lunch. Wat denk jij?

KC:  Ok. Yeah. Absoluut, heel dichtbij. Ik wil nog zeggen dat de ramp volgens Dan Burisch kan zijn afgewend. Hij had een apparaat genaamd Looking Glass, waarover we nog gaan spreken.

We hebben nog vervolginterviews met hem gedaan, we zijn hem daarna nog eens tegen gekomen en zijn soort van side-kick, Marci McDowell, die bekend staat als een operateur van MJ12 -- dat niet langer MJ12 heet, maar een organisatie is die zeker nog bestaat. Dan heeft ook voor MJ12 gewerkt. Dat is een andere belangrijke aantekening.

Dus het verhaal is complex. Er kunnen elementen van disinformatie in zitten. Dat is zeker. Waar ze zitten is een ander verhaal en het is een enorme puzzel, zoals ik zei, om alles in elkaar te passen. Maar het is belangrijk om gewoon het protest te hebben dat de ramp, zoals ze die in Looking Glass hebben gezien, elementen heeft, die op dit moment schijnen te zijn afgezwakt.

[ONDERBREKING VOOR DE LUNCH - ONDERBREKING VIDEO]

BR:  Vlak voor de lunch was de film beëindigd op het moment dat ik mijn slotzin wilde maken. Die ga ik nu herhalen, omdat het een kleine, belangrijke notitie is, waarover mensen kunnen nadenken.

Om nog even in herinnering te brengen -- we hadden het over die hele complexe kwestie van uiteenlopende, onzekere, niet vooraf bepaalde, potentiële, toekomstige tijdlijnen en de zorgen van de toekomstige mensen daarover en van regeringen en militairen plus de zorgen in de wereld daarover, toen ze zich eenmaal voor het eerst bewust werden van de potentiële problemen. Dat was waarschijnlijk al in de Tweede Wereldoorlog, heeft men ons verteld.

Om dit punt te illustreren had ik gezegd, dat een van onze meest recente getuigen, Jake Simpson, die sinds 48 uur op de website staat, ons had verteld... Hij vertelde ons zoveel, dat we ons nu nog telkens dingen herinneren, die we niet in onze korte rapportage op de website hadden vermeld.

Een van die dingen was een terloopse opmerking. Hij zei, "Er is kort geleden een NASA sateliet gelanceerd met apparatuur aan boord ter waarde van een triljoen [$1.000.000.000.000] dollar."

Dat is veel geld om in een sateliet te stoppen. Dat kun je op Wall Street vragen. Zelfs Kerry weet, dat dit een heleboel nullen zijn. [tegen Kerry] Ik moest dat even voor de camera zeggen. Het is een grapje. [lachen]

Nou, deze vent weet hoeveel een triljoen dollar is. Het was geen ondoordachte opmerking. Een triljoen is een triljoen [twaalf nullen]; en een biljoen is een biljoen [negen nullen], weet je wel. Dit is een triljoen.

Het punt is, dat de Machthebbers geen spullen die een triljoen waard zijn de ruimte insturen, wanneer het bij terugkeer in de dampkring volledig verbrandt, als ze wisten wat er kwam. Je besteedt een triljoen dollar wel aan een uitrusting daar ginds, als je niet weet wat er gaat gebeuren.

En als zij niet weten wat er gaat gebeuren, weten wij niet wat er gaat gebeuren en dat betekent dat het spel onzeker is, niet voorbestemd, en daardoor open om te worden beïnvloed door onszelf, indien we dat willen.

Iedereen die iets weet van quantum onbestendigheid, weet dat bewustzijn koning is, dus hier heeft de wereld van de harde fysica een raakvlak met de wereld van de esoterica.

Ik denk dat Brian een van de eerste mensen is in de zaal die het ermee eens is, dat je je niet op dit spoor van onderzoek en ontdekkingen kunt begeven -- zelfs niet als fysicus -- als je intellectueel eerlijk bent, want het leidt je naar spirituele gebieden, waaruit volstrekt geen uitweg mogelijk is. Ben je het daarmee eens, Brian?

BO’L:  Dat is zeker waar.

BR:  Ja.

BO’L:  Je moet misschien de microfoon een beetje hoger houden. Laats eens kijken, hoe gaat dat? Werkt dat goed?

[BR, B’OL, KC discussie over hoe je de microfoon moet vasthouden / publiek zit te lachen]

BR:  We hebben een Ph.D. uit Princeton nodig om uit te leggen hoe dit in elkaar zit. [lachen] Dus de kwestie hier is, waarover we het veel zullen hebben vanmiddag, wat er zou kunnen gebeuren.

We hebben geen definitieve inside-informatie van het soort waarover George Green het gisteren had. We hebben niemand die tegen ons zegt, of ze nu van de wereld zijn of niet van de wereld, "Weet je wat? De Derde Wereldoorlog gaat op 1 april beginnen."

Ik zou niets weten dat zegt, dat de Derde Wereldoorlog niet op 1 april begint, maar we gaan in een open discussie dingen bespreken die lijken te veranderen, dat de toekomst niet bekend lijkt te zijn, en dat het trek-en-duw type oorlog tussen de verschillende invloedsferen, zowel planetair als buiten de planeet, een van de zaken is die dit spel op dit moment onzeker, interessant en beïnvloedbaar maakt.

KC:  Dus we gaan door met het uitdiepen van onze diverse getuigenissen. En nogmaals, de kracht hier is niet alleen dat we beschikken over verklaringen van klokkenluiders, maar dat we ook verklaringen hebben van onderzoekers en zelfs van gechanneld materiaal, dat we niet allemaal op één plek hebben staan en waaraan we blijven toevoegen. Dus, weet je wel, twee plus twee is vier of vijf, wat dan ook. Dus daarin zit hem de kracht, in Camelot en dat doen we hier voor jullie vandaag.

Dus onder die kop wilde ik jullie nog wat vertellen. Meer dan een jaar geleden zaten we met Dan en Marci in Las Vegas in een privégesprek... met -- tussen haakjes, ik ga geen namen  noemen -- maar het was een televisiemaker, die ons Project Camelot als een televisieprogramma op de beeldbuis wilde brengen. Hij heeft er het afgelopen jaar aan gewerkt om dat voor elkaar te krijgen.

We hadden oorspronkelijk een afspraak met History Channel. Toen besloten van hoger hand ergens... ongeveer een week later kwam het hoge woord eruit, dat ze precies op het moment dat ze een contract met ons gaan afsluiten voor een twee uur durend proefprogramma in principe, weet je wel, de afspraak teniet doen en zeggen, dat we een bedreiging zijn voor hun eigen show, UFO Hunters, alsof ze dat niet konden bedenken, voordat ze het aanbod deden.

Dus in ieder geval, niets is verder gebeurd wat dat betreft. Maar het interessante dat gaande was tussen Dan en Marci en de televisiemaker en ons was, dat Dan was teruggekomen van een intensieve werkperiode bij Majestic, of hoe je het ook mag noemen, en over het algemeen bij Looking Glass en dat toen alle weddenschappen van meer dan een jaar geleden waren verloren.

Hun technologie voor tijdreizen, die de toekomst laat zien -- hetgeen een nagebouwd apparaat van buitenaardsen is -- vertelde hen in principe de waarschijnlijkheden van gebeurtenissen die gingen plaats vinden. We hadden een heel rapport over welke dingen zouden gebeuren en hoe ze zich zouden ontwikkelen. Dan zat ons die dingen te vertellen.

Eén van die dingen was, dat Hillary Clinton president zou zijn en dat ze tijdens haar ambtstermijn zou worden vermoord. Zoals je weet, is dat niet gebeurd. Dat was niet de manier waarop de tijdlijn in feite een jaar later is uitgekomen.

Er zijn een aantal andere zaken, die ons werden verteld en die in Looking Glass waren voorspeld en die niet zijn uitgekomen. [knikt naar Bill Ryan] En jij kan daar nog iets aan toevoegen.

Het was een belangrijke ontmoeting. En het is voor jullie heel belangrijk dat je dat weet, want wat hier aan de hand is, is dat we die wetenschappers hebben en, weet je wel, zwarte projecten -- de mensen die in feite in de machtsposities van de planeet zitten -- die speciale technologie gebruiken om in de toekomst te kijken. Maar ze blijken het in feite verkeerd te hebben. Ok?

Dat betekent dat er iets anders op de planeet aan het werk is en dat we er allemaal onderdeel van uitmaken en dat het zich op een andere manier ontwikkelt.

Stem: Whoo hoo! [applaus]

BR:  Laat ik nog wat verder ingaan op hetgeen Kerry zei, om samen te vatten. Ze heeft gelijk door te benadrukken dat dit zo ontzettend belangrijk is.

Om dit te begrijpen, om de manier te begrijpen waarop de Machthebbers de macht, die ze te pakken kregen, hebben gebruikt, waarschijnlijk al in 1947...

We hebben van een paar bronnen gehoord, dat een van de dingen die ze uit de Roswell ramp hebben verkregen, een soort van... eh... Zelfs Henry Deacon kon het niet goed onder woorden brengen.

Het was zoals... eh... Het was een heel slim ding, zeer geavanceerd, dat verbonden was met hun vermogen om in de Tijd te navigeren, om te kunnen zien waar ze ergens in de Tijd zaten, waarmee ze konden weten waar ze in de Tijd waren. En je kunt zo'n ding gebruiken om te zien wat er gaat gebeuren en wat heeft plaats gehad.

Het is als een soort, ah... dit zijn mijn eigen woorden hier... een soort interdimensionele interface tussen waar je bent en wanneer je ergens bent en de hele golf van Tijd kun je onder controle hebben en waarnemen. Zoiets.

Nu moet je je voorstellen wat er in 1947 gebeurde, toen dat interessante speeltje door een stelletje geïnteresseerde fysici van de Luchtmacht werd bemachtigd. Ze begonnen ermee te spelen.

Als ze ermee beginnen te spelen, geef je echt... Ik wil niemand hier beledigen, maar het is een onderdeel van de menselijke aard, neem ik aan, dat -- wanneer je mensen een gevaarlijk speeltje geeft en ze gaan ermee spelen -- ze schade aanbrengen, evenals kinderen dat doen.

Wat nu schijnt te zijn gebeurd, voor zover wij het kunnen nagaan, is dat het een enorme warboel heeft gecreëerd. Het veroorzaakte een warboel in tijdlijnen die...

Zelfs al probeerden de toekomstige mensen terug te komen om iets te doen en te helpen deze ramp af te wenden -- datgene wat door hen niet was voorzien en wat de warboel nog groter maakte, was, dat die poging tot interventie verkeerd afliep, omdat hun voertuig neerstortte vanwege de nieuwe hoogspanningsradar, die ze in White Sands hadden aangelegd, ik geloof dat het was gebaseerd... dat was de reden waarom die schotels zijn neergestort. Ze konden de radar niet hanteren.

Het probleem van de tijdlijnen werd nòg gecompliceerder, omdat je de regering de kans gaf in de toekomst te kijken en naar mogelijkheden en waarschijnlijkheden te kijken van hetgeen zou kunnen gaan gebeuren en dat maakt de warboel zelfs nog groter.

Het is ontzettend moeilijk om dit in een samenhangende alinea uit te leggen, maar je begrijpt waarschijnlijk wel waarover het gaat. Dit is een van de geheimen dat niet is  verteld.

De verwijzing naar het project dat plaats had in de tweede helft van 2007 is, dat Dan een zogenaamde sabbatical nam. Dan Burisch nam een zogenaamde sabbatical van een goede zes maanden. Ik bedoel, hij was echt buiten bereik. We wisten niet waar hij zat.

Op 10 december ontmoetten we hem in Las Vegas. Het feit dat die andere vent een televisiemaker was, bleek toeval. Hij was er toevallig ook; hij was een vriend. Hij zat gedurende vijf uur met zijn mond op zijn schoenen, toen Dan ons vertelde wat allemaal was waargenomen.

De opzet van dit project van 2007 was... Hetgeen de toekomstige mensen tegen de Amerikaanse regering hadden gezegd, was, dat de zelfgemaakte Sterrenpoort en de technologie van Looking Glass -- dat hetzelfde spul is als... het heeft te maken met...

Een Sterrenpoort is een sterrenpoort, zoals iedereen weet die naar de televisie kijkt. Het is iets waar je doorheen kunt stappen en waar je aan de andere kant op een andere plek of in een andere tijd uitkomt. Je kunt ermee reizen. We gaan hierover later een beetje meer zeggen, want deze technologie bestaat.

Looking Glass is de informele naam voor hetzelfde apparaat waar je doorheen kunt kijken en kunt zien wat er zich aan de andere kant afspeelt. Je hoeft niet te reizen; je kijkt gewoon.

Het is dus zoiets als de hoog technologische versie van een kristallen bol, waarin je kijkt en kunt zien wat er gebeurt. Maar zo simpel is het niet, omdat wat je ziet, schijnbaar, of samen met de informatie die overkomt, komen er ook aanwijzingen van mogelijkheden en waarschijnlijkheden mee. De details van dat proces zijn ons niet bekend gemaakt.

Maar in dat project... Sorry, laat ik hier even iets samenvatten, want het is een complexe zaak.

De toekomstige mensen hebben de Amerikaanse regering verteld, dat de ramp die in hun geschiedenis heeft plaats gehad -- en dit is waar de hele zaak gaat overlappen met de 2012 mythologie, die gedurende de laatste paar jaar is opgebouwd -- namelijk dat er een ramp in deze tijdlijn heeft plaats gehad. In Dans eigen woorden, "Ongeveer nu" ok?

Hij heeft geen datum gegeven. We weten niet of het morgenochtend gaat gebeuren, of het in 2012 gaat gebeuren, of dat het pas in 2020 gaat gebeuren, of dat het helemaal niet in deze tijdlijn gebeurt.

Dus er is iets gebeurd "rond deze tijd in de geschiedenis van de toekomstige mensen" en schijnbaar is de reden volgens hun analyse dat de Aarde door een bepaald gebied ging met een hoge energie.

Als ik me goed herinner, geloof ik dat hij deze energierijke ruimte beschreef als een gebied vol micro-wormgaten en dat de zelfgemaakte Sterrenpoorten en Looking Glassess daarop als een vergrootglas werkten en dat dit heeft veroorzaakt dat de Aarde is gaan slingeren. Dat heeft destijds de poolwisseling veroorzaakt.

Dit is dus allemaal bruikbare informatie.

KC:  Nou, je moet eigenlijk... [Bill en Kerry vechten om de microfoon] [publiek lacht]

BR:  Dit is buitengewoon belangrijk. Dertig seconden.

KC:  Ik wil dat je hen vertelt over de verschillende soorten wisselingen. Er is een magneet en een pool. Dat moet je eens uitleggen.

BR:  Yeah. Wacht. [lachen] Dit refereert aan het loogvat, weet je wel.

Een belangrijk ding dat je moet begrijpen is dat de toekomstige mensen zeiden, "Om dit  niet te laten gebeuren en om het te stoppen moeten jullie deze apparaten ontmantelen. Jullie moeten deze apparatuur onklaar maken."

"Alles wat jullie moeten doen is, allereerst deze dingen afsluiten, dan zet je ze uit en daarna - om helemaal veilig te zijn - splits je ze op in drie verschillende componenten en zorg je ervoor dat ze worden opgeslagen in verschillende militaire organisaties in verschillende delen van de wereld."

Goed. Dit werd kennelijk gedaan. En de reden waarom ze met dit project begonnen in de tweede helft van 2007 is, toen ze dat eenmaal hadden gedaan, toen ze deze apparaten eenmaal hadden afgesloten, zeiden ze, "Nou, wat nu? Heeft het gewerkt? Dat weten we niet. Dan moeten we nog maar eens kijken." [lachen]

Ze hebben opnieuw gekeken. Ze hebben anders gekeken door een ander type technologie te gebruiken, die ze hebben om in de toekomst te kijken. Wat ze aantroffen was iets dat ze als de meest waarschijnlijke tijdlijn hebben geëvalueerd. Iets dat Tijdlijn 1, Variant 83 werd genoemd. En dat is echt heel interessant.

KC:  OK, maar je hebt ze niet verteld... Ik ben niet erg goed in natuurkunde, dus daarom wilde ik dat jij ze dat uitlegt...

BR:  OK.

KC:  ...over de magnetische... Kijk, omdat er verschillende niveau's van rampen zijn. Als je een poolwisseling hebt, of een magnetische poolwisseling, doet dat verschillende dingen met de planeet. En dat heeft effect op de hoeveelheid mensen die in het proces worden geëlimineerd.

BR:  Goed. Ja. Ik ben er. [lachen] Onze excuses ervoor. Dit gebeurt telkens wanneer ik buiten de camera ben. En dat komt omdat dit geen lineair verhaal is, zie je. Je kunt niet zeggen, "Goed, dit gebeurde in mijn vakantie. Dit was dag één, en dit was dag twee."

Dit heeft overal tegelijk mee te maken. Dit is geen lineair verhaal. Alles heeft met alles te maken. En dit probleem had George Green ook gisteren toen hij zijn verhaal vertelde. Het loopt niet in een rechte lijn.

Nou, goed. Dus we maken hier een ezelsoor, zodat we er straks op kunnen terugkomen. Kerry had het over het verschil tussen een fysieke poolwisseling en een magnetische poolomkering. Dit zijn twee verschillende dingen.

Eén manier om dit te illustreren, is te verwijzen naar een getuigenis, die we hebben gekregen van iemand, die werkelijk in de positie was om dat te weten, maar we hebben het nooit gepubliceerd.

We hebben erover gesproken, maar we hebben het niet op onze site gezet, omdat er niet genoeg informatie was om hiervan iets te maken. Het was gewoon een ander stuk van de puzzel dat bij al het andere past. En dat gebeurde...

Weet je wat ik vlak voor de lunch zei? Ik zei, dat de meest interessante emails, die we krijgen, degene zijn van één regel. We kregen van iemand een email die zei, "Prachtige site. Ik houd van jullie werk. Houd het vol." Ondertekend met zijn naam.

En ik dacht, "Wacht es even. Ik ken die naam." Maar het was een gewone naam. Het was niet zoals... het was niet zo'n gecompliceerde naam, die je uitzocht en dat dan bleek, dat het alleen maar bij één persoon zou kunnen passen. Er zijn blijkbaar een aantal mensen die Brian O'Leary heten, bijvoorbeeld. Dat is niet ongebruikelijk.

Dus als deze persoon, Brian O'Leary -- het was niet Brian, weet je wel -- die... Het is alsof, "Ben jij die Brian O'Leary? Ben jij dat... ben jij die persoon, waarvan ik denk dat jij dat bent?"

Hij schreef terug en zei, "Ja, dat ben ik." En dat had iedereen kunnen zeggen, maar we controleerden het emailadres en het IP-adres en al die dingen en dit was de juiste man.

Deze vent is een geweldige wetenschapper, wiens naam bekend is aan de helft van de mensen in deze zaal, iemand die Brian waarschijnlijk ook kent, en wij kennen hem privé.

We voelden dat we nooit zijn naam moesten vrijgeven, omdat dat niet hetgene was wat hij probeerde te doen. Hij wilde gewoon zeggen, "Hé, ik vind dat een goede site." Hij is op het internet en ik gaf er veel aandacht aan toen ik eenmaal door had, dat deze man ons schrijft.

Ik zei hem eigenlijk heel impulsief, "Je weet waarschijnlijk iets dat voor ons van belang kan zijn en voor onze bezoekers van de website. Gaat er iets in de volgende paar jaar gebeuren, waarvan je ons op de hoogte wilt stellen?"

Hij zei, "Ja". Hij zei, "Ik kan je maar beperkt iets zeggen, maar... ik ben niet graag de onheilsprofeet, maar we krijgen een hele barre tijd."

Dit is echt van grote betekenis, want hij heeft niet... hij probeerde ons geen disinformatie te geven. Hij was alleen iemand die zei, "Hé, ik vind dat je een goede site hebt." We hadden dit niet eenvoudig kunnen oppikken. Toevallig viel mijn oog erop en ik zocht uit of dit degene was die ik dacht dat het was, dus ik vroeg het hem.

En hij zei, "Ik vind het vreselijk om slecht nieuws te brengen. Er zijn drie dingen die in de volgende paar jaar gaan gebeuren."

Hij zei, dat er eerst een zonuitbarsting komt [CME - coronal mass ejection] en hij verwees naar -- en hier is een beetje huiswerk voor jullie -- hij verwees naar de gebeurtenis in 1859. Zoek het maar eens op. Het is heel interessant.

Enorme solaire stormen in de hele wereld. Als er een electromagnetisch netwerk was geweest in 1859, was het helemaal weggevaagd. Ok? Maar dat is niet gebeurd. Ze hadden alleen ten noorden en zuiden van de evenaar lichtverschijnselen, zoals spectaculaire zonsondergangen gedurende twee of drie dagen lang en iedereen zei, "Oh, kijk eens naar die kleuren in de lucht. Dat is ongelofelijk."

Goed. Dus er zijn zonuitbarstingen wanneer de zon een aanval krijgt en iets naar de Aarde uitstoot dat een interactie aangaat met de magnetosfeer, waar geïoniseerde deeltjes de atmosfeer raken en waar allerlei soorten dingen gebeuren. Tegenwoordig zou dat echt heel slechts nieuws zijn, als dat zou gebeuren. Hij zei niet hoe hij dat wist.

Dit is echt interessant voor de fysici onder jullie, want je weet dat de zon allerlei spul rondom zich uitstrooit. Het lijkt een beetje op een cowboy die met een revolver in een cirkel wild om zich heen staat te schieten.

Als de Aarde toevallig in de weg staat, dan is dat slecht nieuws, maar waarschijnlijk staat de Aarde niet in de weg. Hij zei dat dit ging gebeuren. We weten niet hoe hij dit weet. Ok?

Dat was gebeurtenis nummer één. Hij zei dat dit zou beginnen in 2009. Ok? Hier zijn we dan, 11 januari -- de verjaardag van Boriska, tussen haakjes. Ik vergat dat te zeggen. Dat is even apart.

Stem:  Wie is dat?

BR:  Boriska.

KC:  Laten we daar later op ingaan.

BR:  Boriska Kipriyanovich, het indigokind. Ok.

Toen zei hij dat er een magnetische poolomkering zou komen, een magnetische poolomkering die al onderweg is. Hij zei dat op zo'n manier, dat het voor ons van aanzienlijk belang was om te begrijpen waarom.

Later -- en dit is alleen een voetnoet -- heeft Henry Deacon, onze fysicus Black Ops insider bron, ons uitgelegd, dat -- voor zover hij dat wist -- het wisselend magnetische veld van de Aarde het bewustzijn beïnvloedt.

We zijn allemaal electrische wezens. We zijn een ziel in een electrisch lichaam. We zijn afhankelijk van de neurologische bio-electrische activiteit van het brein en het lichaam om goed te kunnen functioneren.

Als iets, dat zo groot is als het magnetisch veld van de Aarde, rare dingen gaat doen, gaan mensen ook rare dingen doen. En ook de dolfijnen, de walvissen en allerlei andere dieren in de wereld.

Henry zei, "Heb je gemerkt, dat er sinds de afgelopen 10 - 15 jaar meer conflicten zijn? Meer mensen begrijpen elkaar verkeerd. Er zijn steeds meer mensen die gek worden. Er zijn steeds meer mensen die zich op een irrationele manier gedragen, op een vreemde manier, die geen contact met elkaar kunnen maken."

Hij zei dat dit allemaal te maken had met de verandering van het magenetisch veld van de Aarde. En toen ging er bij mij opeens een licht branden. Ik dacht, "Nu begrijp ik het." Snap je?

Maar een magnetische poolomkering zal niet... het zal niet noodzakelijkerwijs je hele dag verpesten. Het gebeurt eigenlijk al, voor zover ik het begrijp. Brian zou het waarschijnlijk beter kunnen uitleggen, wanneer we morgen met hem hierover spreken.

Dan de derde gebeurtenis. Hij zei, dat dit de grootste was. Hij zei dat er tenslotte een poolwisseling zou plaats vinden.

Stem:  Een poolwisseling?

BR:  Een poolwisseling. Een poolwisseling is een fsyieke omkering van de polen. Een poolwisseling heeft plaats wanneer de Aarde zo staat [houdt zijn hand rechtop] en dan, boem, gaat ie zo [draait zijn hand om]. Opeens keert de Aarde onderste boven.

Iedere geoloog kan je vertellen dat dit al vele keren eerder is gebeurd. De meesten van jullie weten wat het is. Het is een fysieke omkering van de oriëntatie van de Aarde die relatief is tot de rotatie om de zon.

KC:  Maar het veroorzaakt tsunami's, continenten die gaan omwisselen, onder water gaan. Atlantis bijvoorbeeld -- poolwisseling. En waardoor het is veroorzaakt? Ik denk niet dat ze dat weten.

Maar het interessante dat hier gebeurt is onder andere, dat we jullie vertellen over een wetenschapper die zeer hoog staat aangeschreven. Snap je? En die plotseling is -- hij vertelde dit alleen aan ons -- gevraagd om te komen werken voor, stel je voor, Homeland Security [federale veiligheidsdienst].

Stem:  Ooh.

KC:  Dit is een man die op het web wordt gepubliceerd, die duidelijk een soort anti-regerings... zoiets als een rebel op zijn eigen manier was; nogmaals, hij behield desondanks zijn respect vanwege het wetenschappelijke niveau dat hij had, en heeft. Dus het was heel waardevol, dat hij in een email terug kwam en zoveel onthulde.

Alles wat hij deed, was drie dingen opnoemen, die zouden gaan gebeuren; het feit dat hij voor Homeland Security werkte, en het feit, dat hij niet méér kon zeggen dan dat. En dat is het laatste, volgens mij... We schreven hem terug, maar dat was het laatste wat we van hem hebben gehoord.

Welnu, dit gebeurt op hetzelfde moment, dat we informatie krijgen van Dan Burisch. Dus je ziet hoe... en van Henry Deacon. Dus deze mensen, die uit totaal verschillende hoeken komen met totaal verschillende motivaties, komen naar ons toe met hetzelfde verhaal.

BR:  Klopt.

KC:  Vertel ze nu wat Dan ons vertelde.

BR:  Precies. Onze bron heeft uiteindelijk... hij verontschuldigde zich dat hij niet in staat was meer te vertellen. Hij zei, dat we de eerste mensen waren met wie hij sinds een aantal jaar buiten de nationale veiligheidsdienst had geproken. We hebben dat opgevat als een groot compliment; hij heeft er een risico voor genomen. Hij zei zoveel als hij kon.

Om terug te komen op hetgeen Dan zei. Nou, deze jongen heeft met ons gesproken... wat ik me herinner, was het rond... het was midden in Dans project. Het was ongeveer op de helft van 2007.

Sommige klokkenluiders die met ons praten beschikken niet over de laatste informatie. Waar ze het horen... ze hebben hun eigen wijngaarden, ze hebben hun eigen geruchtenmachines. Ze hoeven niet noodzakelijkerwijs rechtstreeks uit een briefing te komen, die ze die ochtend hadden. Snap je? Daarom is het niet altijd informatie die is bijgewerkt.

Om even terug te komen op Dan en het verhaal van deze zelfgemaakte Sterrenpoorten en Looking Glasses die moesten worden ontmanteld, omdat deze apparaten de ramp zouden gaan veroorzaken; en dat ze toen zeiden, "Wacht es even. We moeten even kijken of dit heeft gewerkt" en toen hebben ze nog eens gekeken, waarbij ze buitenaardse apparatuur hebben gebruikt.

Ze zagen, dat de meest waarschijnlijke tijdlijn alsvolgt was. Welnu, wat betreft de nomenclatuur heette de catastrofale tijdlijn, die de toekomstige mensen hadden ervaren Tijdlijn 2. Ik weet niet waarom deze tijdlijn niet nummer 1 werd genoemd, maar hij werd Tijdlijn 2 genoemd. Ok?

Tijdlijn 1 is de andere, die niet gaat plaats vinden. Goed? Dus, "Ik zit op Tijdlijn 1 of ik zit op Tijdlijn 2" is even belangrijk om te weten, dan de vraag of je richting Noord of richting Zuid inslaat. Dit is nogal een belangrijk onderscheid om te maken.

Het eerste dat ze hebben vastgesteld in die Time Portal Intelligence Probe [inlichtingenonderzoek van het tijdportaal] -- waarvan ik denk dat dit de formele naam was die Dan gebruikte -- was dat we op Tijdlijn 1 zitten. Dat is goed nieuws. Ok? De catastrofe die hij had gerapporteerd was afgewend. We zitten op Tijdlijn 1.

En als je eenmaal hebt uitgezocht, dat er geen ramp gaat komen, is de volgende vraag die een nieuwsgierige wetenschapper stelt, "Goed. Maar wat gaat er dan gebeuren?" Snap je? En dat betreft het onderdeel Variant 83, toen ze tot in detail gingen uitzoeken wat in de volgende paar jaar zou gaan gebeuren.

KC:  Maar ik wil zeggen, dat... En dit staat op onze site, althans de meeste informatie, dus je hoeft geen notities te maken, bovendien zullen we dit ook nog opnemen en publiceren. Dan zei...

We zaten hem te interviewen en een gegeven moment zeiden we, "Goed. Dat is prachtig." En toen zei hij, "Maar voor niets gaat de zon op." En toen ging hij vertellen wat dat betekende.

Tijdlijn 1, Variant 83 bevatte in principe zaken zoals een kernoorlog en, weet je wel, andere behoorlijk heftige toestanden, waaronder, zoals ik zei, dat Hillary aan de macht kwam en tijdens haar ambtsperiode zou overlijden. Hij hield haar in hoog aanzien.

Ik moet hier even terug. Er is nog een stuk dat jullie moeten weten. Dat gaat over Yellow Book, de technologie, waarmee wereldleiders hun eigen toekomst kunnen zien en op basis daarvan hun eigen leven kunnen samenstellen in overeenkomst met de beste versie van die toekomstlijn. Daarom zijn ze uitermate succesvol en blijven dat ook, omdat ze in feite de kluit belazeren.

Over Hillary zei Dan, dat ze een van de mensen was, die toegang hadden tot deze technologie. Ze kreeg het Yellow Book en keek in haar toekomst en zag, dat ze tijdens haar ambtstermijn zou worden vermoord. Ze was, zei hij -- dit is zijn verhaal -- bereid om toch president te worden in de wetenschap dat ze het niet zou overleven en daarom had ze zijn respect gekregen. En dit was, weet je wel, meer dan een jaar geleden.

BR:  Het is nu 11 januari en over negen dagen gaat de inauguratie van Obama plaats vinden. Het is dus redelijk veilig om aan te nemen -- afgezien van het punt, waar we op dit moment ergens zitten -- dat we niet op Variant 83 zitten. Het is niet gebeurd. Dit is goed nieuws, nietwaar? Dit is dus nog meer goed nieuws.

En er is meer goed nieuws in die zin, dat het pakket informatie genaamd Variant 83, dat werd aangezien als de meest waarschijnlijke toekomst, die zichtbaar was op dat moment... slecht nieuws bevatte. Hierin zou een oorlog tegen Iran plaats vinden, waarvan werd voorspeld dat hij in oktober zou beginnen. Zie je? Dat is ook niet gebeurd.

Er zou een nucleaire uitwisseling plaats vinden tussen India en Pakistan. Er is nog niets gebeurd. Zie je wel?

Er zou in die tijdlijn een financiële crash plaats vinden vanwege de oorlog met Iran. Welnu, die financiële ineenstorting staat waarschijnlijk toch wel in de planning. Snap je? Ze laten gewoon de bom afgaan. Het is een soort gecontroleerd sloopwerk van de economie, die al veel eerder op de rails was gezet en waarmee de meeste mensen hier bekend zijn en waarover George het gisteren al uitgebreid heeft gehad.

Hij zei, dat deze oorlog, die was voorzien, tot 2010 zou duren. Rusland en China zouden er ook bij worden betrokken en het was allemaal heel slecht nieuws. En weet je, gebaseerd op die realiteit klinkt Vilcabamba als een aardig goede plek om te zijn en we lopen in wezen in gelijke tred met hetgeen George zei.

Maar! Hillary is geen president. De oorlog met Iran is niet uitgebroken in oktober. We zitten niet op die tijdlijn. En als we niet op die tijdlijn zitten, betekent dat, dat we niet weten wat er nu gaat gebeuren. We weten het niet. Het is niet bekend. We hebben niet met iemand gesproken die het wel weet.

Als ik iemand was geweest, die weddenschappen afsloot, had ik er flink wat geld opgezet, op een duistere manier, als het ware... (Misschien klinkt dit niet al te best, eigenlijk. Het is onethisch volgens mij!)

We beschikten over zoveel parallelle informatiepunten, dat in termen van het klonteren van data in een grafiek alles wees op iets, dat verleden oktober zou gebeuren, weet je wel. Alles ging gebeuren. We zaten er allemaal naar te kijken, weet je wel.

We hebben er al publiekelijk over gesproken dat onze Henry Deacon... eind september vertelde hij ons, dat hij een telefoontje had gekregen. Hij zei dat hij nog nooit in zijn leven een dergelijk telefoontje had gekregen. Hem werd gevraagd om de volgende ochtend in dienst te treden in het Midden-Oosten. Ok?

Hij zei dat ze hem bijna hadden opgedragen om het te doen, maar ze konden hem in feite niet dwingen. Het werd hem gevraagd op een manier, dat hij praktisch niet kon weigeren.

De hoogte van zijn salaris was $800 per uur zonder overuren. Ok? En dat is een heel hoog bedrag. Zelfs in die wereld is het een flinke som geld. Hij zag ervan af en dat strekt hem tot grote eer. Hij zei, "Hiermee wil ik niets te maken hebben." Ze hebben hem nooit verteld waarom hij werd opgeroepen om dienst te nemen in het Midden-Oosten.

Waarom? We weten het niet. Tot nu toe is er nog niets in het Midden-Oosten gebeurd, behalve dat er iets lijkt te worden aangezwengeld. Of dat vuur uit zichzelf weer dooft, of dat het iets veel groters aanzwengelt, weten we niet. Dit is het gesprek dat we gisteren hadden.

KC:  Goed. Maar we hadden een verklaring van een klokkenluider, die we niet in zijn geheel konden vrijgeven -- een deel ervan hebben we gepubliceerd -- van een getuige die waarschijnlijk nauwe contacten had met de Illuminati. Hij zei, dat hun agenda uitpakte zoals gepland was en dat hij in principe ondergronds ging en niet in staat zou zijn verder contact te kunnen houden. We hebben met deze man meer dan een jaar heen en weer gepraat.

Ik moet jullie ook vertellen, dat hij zei, weet je wel, dat de dringende agenda, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt, waarin zaken staan als de eliminatie van de bevolking, waarover George heeft gesproken...

Praktisch alles dat George gisteren opnoemde was gaande en het was absoluut -- het kan op het schema achterlopen -- maar dat het binnenkort zo ongeveer stijl omhoog zou gaan.

Daarbij komt, dat we andere klokkenluiders van achter de schermen hebben gehad, die naar voren kwamen en zeiden dat de zaken op schema liggen.

We hebben ook met iemand gesproken zo'n... mogelijk zelfs twee jaar geleden, die een goede vriend is van Alex Collier en die ons over informatie heeft verteld, die hij van bronnen uit de NSA [National Security Agency - nationale veiligheidsdienst] heeft gekregen en die hem in de versnelling heeft gezet, waardoor hij op een geheime plek een ondergrondse basis is gaan bouwen.

Hij heeft ons verteld over de Koningin van Engeland, die nu een ondergrondse basis laat bouwen in een deel van Colorado. Dus er zijn...

BR:  [sotto voce opmerking tegen Kerry]

KC:  En hij is ook enorm rijk. Ik kan je niet vertellen hoe hij geld heeft gemaakt, omdat dat een uitermate controversiële zaak is. Hij zei in feite, dat hij wist wanneer de banken op bankvakantie gaan, zoals George doet. En hij heeft constant met ons in contact gestaan.

Hetgeen zo interessant is in die hele mix, is dat een aantal van de mensen, die naar voren komen, het allemaal lijken eens te zijn over, op zijn minst, de agenda.

We hebben het nog niet gehad over Bill Deagle. Bill Deagle is buitengewoon controversieel, hij is doctor in de medicijnen en staat op het web. Jullie zullen hem wel kennen. Misschien hebben jullie het interview met hem gezien.

Mensen hebben, weet je wel, geraasd en getierd tegen ons omdat we hem hadden geïnterviewd, want ze vinden hem veel te negatief; ze wilden het niet horen; ze denken dat hij misschien is geprogrammeerd.

Hij heeft van andere klokkenluiders getuigenissen gekregen, die wij niet hebben -- in de functie van arts, waar hij in zwarte projecten werkt -- en die, weet je wel, een hele waslijst laten zien van hun plannen en hun agenda, precies zoals George het je heeft verteld. Het betreft de eliminatie van de bevolking, waarbij virussen worden ingezet en, weet je wel, wanneer, waar, hoe, enzovoort.

Hij is ook zeer intuïtief en heeft het gevoel, dat hij gechannelde informatie heeft die hem bepaalde dingen zegt, onder andere dat er in oktober al die dingen gingen gebeuren.

Welnu, in feite lijkt het - ok? - ik moet zeggen, het lijkt zo te zijn, dat hij het niet juist heeft gehad, tenminste tot dusverre.

Dan hebben we David Wilcock, een bekend helderziende en paranormaal begaafd persoon, die bovendien uitermate wetenschappelijk is ingesteld en een bekende website heeft genaamd divinecosmos.com Hij kan je de wetenschappelijke basis geven voor hetgeen gaande is, waarvan hij denkt dat het de opwarming van de planeten is. Hij werkt samen met Hoagland en ik weet zeker dat veel van jullie bekend zijn met Richard Hoagland.

Dus we krijgen al die getuigenissen, waarvan een aantal elkaar bevestigen en een aantal niet. Sommige zijn in tegenspraak.

Het is interessant dat dit bijna... Weet je wel, misschien is dit een beetje een kille analogie, maar het is alsof je naar een spel zit te kijken met voorspellingen over de partij die gaat winnen. We krijgen mensen die zo ongeveer de baas zijn en het spel bepalen, om zo te zeggen.

Maar ik moet zeggen, wanneer het lijkt dat iets niet is gebeurd, zoals bijvoorbeeld in oktober, zijn er een aantal redenen waarom dat het geval is. Het hoeft niet noodzakelijkerwijs te betekenen dat bepaalde dingen niet zijn gebeurd.

Het zou kunnen betekenen, dat deze virussen zijn uitgezet. Het zou kunnen betekenen, dat ze zijn geactiveerd. Het zou kunnen betekenen, dat ze nog niet aan het licht zijn gekomen. Het zou kunnen betekenen, dat we nog een volgende zes maanden nodig hebben om het te kunnen zien. Als je met Bill Deagle praat, zal hij dat waarschijnlijk ook zeggen.

Anderzijds kan het ook betekenen, dat de Withoeden in de regering - en dat is een belangrijk onderdeel ervan - succesvol zijn geweest.

Van hetgeen ik ervan heb begrepen is er zelfs afgelopen jaar zoiets als een coup geweest in onze regering van de Verenigde Staten, die niet noodzakelijkerwijs... ik bedoel, Obama is een front-man en hij werd al langer voorspeld, of gepland, om in deze tijd de leider te zijn.

Niettemin is er reden te geloven, dat er mensen zijn, waarvan een deel bestaat uit Majestic 12 -- zoals wij hebben begrepen van Dan en Marci -- die Withoeden zijn en eraan werken, omdat ze niet de uitroeiing van de bevolking willen zien.

Maar een ander deel van Majestic 12 zijn absoluut Illuminati en zij willen juist wel die dingen zien gebeuren.

Dus er wordt in de achterhoeden gevochten en het feit dat wij hier zitten en jullie dit allemaal kunnen vertellen is te danken aan het feit -- als je met Jake Simpson praat en met Dan Burisch -- dat we mensen of vrienden op hoge plaatsen hebben zitten, die ons dit laten doen, omdat ze in wezen Withoeden zijn. Dit is dus een zeer belangrijk bestanddeel bij alles wat we zeggen.

BR:  Ik denk dit... Ik maak even een pauze om erover na te denken waar we hiermee naartoe moeten op dit moment. Zullen we het hebben over Jake Simpson?

KC:  Dat klinkt goed.

BR:  Goed. Jake Simpson is iemand met wie we een ontmoeting hebben gehad op onze reis van een maand heen en terug naar Australië, waar we werden uitgenodigd om te spreken op de NEXUS Conferentie in Brisbane in oktober. Op die reis hebben we een heel stel mensen ontmoet, toen we op Koh Samui zaten. Koh Samui is een prachtig eiland in Thailand. Is iemand daar geweest? Koh Samui? Prachtig. Ok.

Het is een geweldig mooie plek. Het lijkt een beetje op Vilcabamba voor zover er een aantal mensen lang geleden langs kwamen en dachten, "Oh, wat een prachtige plek om te blijven."

Het zit er vol met emigranten en het heeft zijn eigen soort alternatieve gemeenschap. Maar ze hebben daar het equivalent van die tolvrije provinciale wegen die door de valleien heen lopen, helaas, en daardoor is het nogal platgelopen. Natuurlijk is een van de redenen waarom het daar is platgelopen de aanleg van een luchthaven. Dan is het gebeurd.

B’OL:  Dat wilen we hier niet hebben.

BR:  Ja. In ieder geval, dit terzijde. Koh Samui -- daar waren we dan. We hadden een ontmoeting met Jake Simpson. En vooraf wil ik zeggen, dat het allemaal op onze website staat. We hebben zoveel als we konden opgeschreven. Eigenlijk hebben we zoveel geschreven als we ons konden herinneren.

We hebben drie, misschien vier dagen met deze man en zijn gezin met kinderen doorgebracht. Hij is een zeer plezierig en moedig mens.

Een van de eerste dingen die hij tegen ons zei was, dat hij eerst onze informatie had gecontroleerd, omdat hij er niet zeker van was of we wel "echt" waren of niet. [lacht] Hij heeft zijn eigen contacten voor het inwinnen van inlichtingen gebruikt om ons aan een onderzoek te onderwerpen.

Hij keek me recht in de ogen en zei, "Ik heb je nagetrokken, dus nu weet ik alles over je leven. Je hoeft nergens bang voor te zijn." Hij zei, "Het is allemaal cool." Hij zei, "Ik weet dat je de waarheid hebt gesproken."

En wat hij ook zei, het volgende wat hij zei was, "Iedereen, die ooit heeft geprobeerd hetzelfde te doen wat jij aan het doen bent, is vermoord. Dus ik heb grote bewondering voor je moed."

En deze vent is een krijger -- snap je? -- in de Jedi traditie. Hij is een zeer opmerkelijk man en het was een groot compliment dat hij respect had voor onze moed.

En om even terug te komen op hetgeen we voor de lunch bespraken, we staan hier niet op om te proberen moed te tonen. We hebben er gewoon lol in en we doen wat op een natuurlijke manier gebeurt en we zeggen alleen, "Kijk, zo zijn we. We hebben niets te verbergen. Dit is de Bill & Kerry Show. Enzovoort. [lachen]

Veel mensen zeggen, "Oh, jullie zijn geweldig." Maar volgens mij is een van de dingen die Kerry en mij sterk verbindt, dat ik niet bang ben. [tegen Kerry] Ben jij bang?

KC:  Nee, eigenlijk niet. En ik zal daar in het kort iets over zeggen, als een zijsprong. Het vreemde van ons om deze reis te beginnen is, dat we beiden persoonlijkheden zijn -- ik denk dat het een kwestie is van persoonlijkheid -- die gewoon vooruit gaan op een hele optimistische manier zonder over onze schouder te kijken.

We hebben de neiging om te doen wat we doen, weet je wel, en wat gebeurt gebeurt. Dus we zijn niet paranoïde. Op dit moment ben ik niet bang, weet je, ik ben in mijn hart een rebel, dus dat ging vanaf het begin heel gemakkelijk. En verder, weet je wel, het was duidelijk dat Bill niet bang was.

Dus het is vreemd dat we doen wat we doen, maar we zien het niet als iets dat angst zou oproepen. Het is meer een wild, opwindend avontuur, denk ik, om zo te zeggen.

Waar ik niet goed in ben is, weet je wel, zo'n eentonig bestaan, [lachen] waarin je iedere dag hetzelfde meemaakt en waarin je op een bepaalde manier voorspelbaar wordt. Dus ik denk dat dit ons ten voordeel strekt.

BR:  En Kerry is niet bang voor Majestic, de NSA, de CIA, de DIA, de DoD, en de Illuminati. Maar ze is niet zo goed met grote spinnen. Nietwaar? [lachen]

KC:  Dat is waar. [lacht]

BR:  Dat is heel grappig. Op een dieper niveau ben ik niet bang, omdat ik weet dat ik een onsterfelijk wezen ben. Ze kunnen me niet vermoorden. Ze kunnen jou niet vermoorden. Ze kunnen geen van ons vermoorden.

Dat is weer een andere leugen, die ons is verteld sinds we oud genoeg waren om te begrijpen wat de leraar ons vertelde. We zijn geen geanimeerde vleesklompen. We zijn onsterfelijke, spirituele wezens, die toevallig in deze voertuigen rond lopen, zoals George graag zegt. Dat is heel waar.

En ik zou willen zeggen wat Obi Wan Kenobi zei in Star Wars. Misschien kennen jullie het. Het is een prachtige film... al die mythe, al die feiten gebaseerd op mythe -- "Als ze mij doden, ben ik nog sterker dan ze zich ooit konden voorstellen."

Misschien laten ze me daarom met rust. Ik bedoel, als ze me vermoorden, kom ik gewoon terug. [applaus]

KC:  Goed. Laten we nu Jake Simpson doen.

BR:  Laten we nu Jake Simpson doen. [lachen] Daar waren we toch? Jake is een opmerkelijk man. En hij heeft humor. Ik denk dat dit ook iets is, dat Kerry en ik gemeen hebben, hij heeft hetzelfde.

En evenals George praat Jake over allerlei dingen, waarvan onze oren staan te klapperen, maar dan heeft hij een grote grijns op zijn gezicht, want hij heeft al zo lang met deze dingen geleefd. 

Stem:  Zoals wat?

BR:  Zoals wat? Daar gaan we dan. [lachen] Ik zal proberen me de verhalen te herinneren die hij ons heeft verteld. Ze strekken zich uit over vier dagen en ze vormen niet noodzakelijkerwijs een lineair verhaal.

Allereerst wees hij terloops op de informatie op onze site over de creatie van het programma van supersoldaten, zoals is beschreven door Duncan O'Finioan en David Corso en een heleboel andere mensen, die met ons privé contact hebben gelegd en die erbij betrokken zijn geweest.

De machthebbers -- de Inlichtingendiensten en de militairen uit de wereld -- zijn er zeer, zeer in geïnteresseerd om de vermogens van mensen te benutten en dat doen ze op een aantal verschillende manieren.

Een van de dingen die ze met Jake hebben gedaan is, interessant genoeg, dat ze om welke reden dan ook hebben besloten, dat het voor hen zelf handig zou zijn om zijn cognitieve vermogens te versterken. Dus ze hebben zijn cognitieve vermogen versterkt, waardoor deze vent allerlei dingen kan doen.

Hij heeft een lees- en opnamesnelheid van 80.000 tot 100.000 woorden per minuut. Dat zijn een heleboel nullen, nietwaar? [lachen]

Toen hij door het programma ging om die bepaalde training te examineren, werd hem als testmateriaal het boek Animal Farm van George Orwell gegeven. Hij werd gevraagd het in drie minuten van begin tot eind te lezen en daarna zou hij worden getest.

En de ondervraging ging van, "Wat staat er links bovenaan op pagina 154?" Weet je wel. Hij haalde 90%. Dat was niet de hoogste score, maar het was voor hem voldoende om te slagen. Ik denk, dat dit de reden was, waarom hij niet bij de FBI terecht is gekomen. Hij was niet iemand met maar 60%. Snap je? Ok.

Dat was een van de eerste dingen die mijn aandacht kreeg en we hebben in feite iets van dat opmerkelijke vermogen in actie gezien, toen we bij hem waren. We zijn er getuige van geweest. Het was echt heel interessant.

Een van de dingen die gebeurden wanneer we met hem zaten te praten was, dat hij... Bijvoorbeeld, als ik hem een vraag stelde en hij ontweek de vraag, dan ging hij er omheen door een grapje te maken en van onderwerp te veranderen. Maar dan tien minuten later gaf hij toch het antwoord.

Na een poosje begonnen we er een patroon in te zien en we zeiden, "Waarom wacht je even voordat je deze vraag beantwoordt? Waarom wacht je soms tien minuten, soms een half uur, soms tot de volgende dag en soms kun je meteen antwoord geven? Wat is hier aan de hand?

Uiteindelijk hielp hij ons begrijpen, dat hetgeen er aan de hand was -- dit is echt, echt heel interessant en is nog maar de top van de ijsberg onvoorstelbare informatie waarover hij  vertelde.

Hij zei dat er een kunstmatig intelligentiesysteem is, dat werkzaam is in hyperspace [ruimte met meer dan drie dimensies]. Op die manier houden ze in de gaten wat mensen zeggen -- als ze dat willen -- wat mensen zeggen, wat ze denken.

Niet alleen dat. Hij zei, als ze willen weten wat de laatste woorden van Julius Caesar werkelijk zijn geweest, kunnen ze dat terugvinden.

Hij zei, dat dit een verbetering was. Het is een menselijke verbetering van buitenaardse technologie. Hij zei dat dit zo geavanceerd is, dat de ETs niet blij zijn, dat wij dit tot onze beschikking hebben, omdat we het niet op de juiste wijze gebruiken. Dat zei hij. En hij zei, dat deze capaciteit om te monitoren...

En dit kwam direct overeen met iets dat we van Henry Deacon hadden gehoord, want ik sprak met Henry over een gesprek dat ik volkomen afzonderlijk had gehad. Maar dit is een heel ander verhaal, lang geleden. Dit is iets anders dat erop lijkt. Ik heb een heleboel interessante klokkenluiders persoonlijk gekend.

In 2000, lang vóór Camelot, kwam ik aan de praat met een jongen die werkte bij Bell Labs. We wandelden langs het strand en deze jongen vertelde me een ongelofelijk verhaal. Destijds dacht ik dat het ongelofelijk was.

Om het verhaal af te maken, we liepen langs het strand, omdat hij met mij hierover in zijn eigen huis niet wilde praten.

Dit verhaal vertelde ik aan Henry. Hij zei, "Het maakt geen verschil waar je praat. Het maakt niet uit of je langs het strand loopt, of in het bos, in je slaapkamer, of in een met lood beklede grot." Hij zei, "Het maakt totaal niets uit. Als ze willen horen wat je zegt, zullen ze horen wat je zegt." Snap je?

Welnu, Henry ging er niet verder op in, maar toen Jake ons begon te vertellen over deze technologie, begon ik te begrijpen dat het werkt in hyperspace. Het is een hyper-dimensioneel ding. Ik kan me zelfs de details niet eens voorstellen.

Maar toen gingen we het aan Jake vragen en we zeiden, "Kijk, dit is onvoorstelbaar spul. Ik kan niet geloven dat deze mensen deze soort technologie hebben. Ik kan wel geloven dat ze geavanceerde voertuigen hebben en ik weet dat ze vreemde dingen kunnen doen, maar dit is echt iets van buiten deze wereld."

Hij zei, "Luister. Zwarte technologie" -- dat betekent zwarte technologie in de fysica, of de fysica die ze in Black Ops gebruiken -- "ligt waarschijnlijk iets van 10.000 jaar vóór op de technologie van de publieke sector" -- 10.000 jaar vóór op de technologie van de publieke sector! -- "en het neemt een voorsprong op de staat van de publieke technologie met een snelheid van duizend jaar per jaar. Daarom kunnen ze al die dingen doen."

Hij zei, "Je hebt geen idee wat ze kunnen doen. Ze kunnen bijna alles."

Dit is de opmerking die Brian gisteren maakte over het commentaar van Arthur C. Clarke, "Iedere technologie die geavanceerd genoeg is, kun je eigenlijk niet onderscheiden van magie." We hebben dat stadium al bijna bereikt, voor zover we hebben begrepen wat Jake vertelde.

KC:  Yeah. Om een beetje verder in te gaan op hetgeen gaande was, wanneer hij vragen wel of niet beantwoordde, was een van de dingen, die hij deed, zeggen, "Wacht." Dan zeiden wij, "Wachten? Wachten waarop?" [lacht] Dan zei hij, "Goed. Nu kan het weer."

Het is belangrijk te weten, dat hij ook was opgeleid als remote viewer [iemand die ziet op afstand] en dat hij over een hoog begaafde intuïtie beschikte. Daarvan heeft hij gebruik gemaakt in al zijn verschillende banen die hij in de wereld heeft gehad -- voornamelijk voor de geheime regering.

Dan zei hij, "Het komt er weer aan." Dat lijkt volgens mij veel op een bewegend radiobaken, dat... inzoomt en dan weer weg is. Hij kon het waarnemen, wanneer hij voelde dat ze aan het luisteren waren en wanneer ze niet luisterden, en op die momenten kon hij zijn dingen kwijt. Dus op die manier verliep de conversatie.

Ik weet niet zeker... Nou, ok, laat ik zeggen, dat één ding buiten ons gesprek met hem is gebleven -- hij sprak ook over... Zoals jullie wel weten, heeft John Lear gesproken over Area 51 en Nevada, waar hoogst waarschijnlijk een hogesnelheidstrein onder de grond loopt tussen hier en plaatsen zoals Pine Gap in Australië en diverse andere bases, inclusief -- weet ik zeker -- CERN in Genève.

Dat is over het algemeen de manier waarop ze mensen heen en weer bewegen. Hij heeft dit in feite, weet je wel, bevestigd, alsmede het feit dat John Lear heeft gezegd, dat hij daarover inside informatie had.

Dus hier hebben we wederom meer dan één klokkenluider uit volkomen verschillende plaatsen, die met elkaar overeenstemmen.

Ik wil er ook bij zeggen, dat er iets interessants is met klokkenluiders. Het zijn mensen, zoals ieder ander, maar ze wisselen ieder moment de hoeveelheid informatie af, die ze je onthullen.

Dus we moesten op basis van ervaring een hele psychologie zien te leren, toen we begonnen met deze mensen om te gaan. Op sommige dagen zijn ze in staat je dingen te vertellen en dan voelen ze zich dapper als een rebel en dan vertellen ze wat ze willen.

Maar de volgende dag krijg je te horen, dat ze je eigenlijk niets kunnen vertellen. Dan kunnen ze hierover niets zeggen en ze kunnen daarover niet praten en dan maken ze zich zorgen over de veiligheid van hun gezin en geliefden. Het is dus belangrijk te weten, dat ze hete en koude stoom afblazen.

Henry Deacon is een hele interessante getuige geweest, een van de mensen die we misschien beter hebben leren kennen dan wie ook, op een aantal manieren.

Hij werkte voor Livermore Labs. Hij heeft voor plaatsen op de planeet gewerkt, die zeer verfijnd zijn, die beschikken over technologieën, die echt alles te boven gaan, waar Bill het over had. Hij had praktische ervaring met die technologieën. Hij was betrokken bij 9/11. Hij kent een paar van de plannen die erachter zaten. Maar zijn niveau gaat maar tot een bepaald punt.

En dit is iets anders van klokkenluiders -- en dat is iets wat we in ons achterhoofd houden, wanneer we getuigenissen analyseren die we krijgen -- dat is, dat ze allemaal een aantal niveau's hebben waartoe ze toegang hebben, maar dat hun niveau op een zeker punt stopt.

Dus je kunt niet altijd weten of hetgeen ze je vertellen de complete waarheid is gebaseerd op, zoals Richard Hoagland zou zeggen, er zitten meer niveau's in de ui, of...

BR: Op ieder niveau is de leugen anders.

KC:  Yeah. De leugen is op ieder niveau anders. En dat is volstrekt waar, zodat je mensen krijgt die zeggen, "Wacht es even. Er bestaat niet zoiets als Majestic 12, want ik heb er nooit van gehoord." In dit geval heeft Henry dat gezegd. Hij had nooit van Majestic 12 gehoord.

Stem:  Wat is het?

KC:  OK. Majestic 12 is... Het verhaal gaat terug naar de regering van Truman. Een groep van, over het algemeen, Illuminati kreeg de taak -- wetenschappers, ingenieurs, voornamelijk in Amerika bij elkaar gezet. Het waren er waarschijnlijk twaalf. Er bestaan foto's, waarop je kunt zien wie die mensen precies waren. Mensen als Wernher von Braun.

BR:  Ik geloof niet dat hij in Majestic 12 zat.

BO’L:  Nee, dat klopt.

KC:  Ok. Ik ga er niet over strijden. Er zijn verscheidene mensen, zoals zelfs... Goed, theoretisch zou iemand als Einstein Majestic 12 kunnen zijn. Mensen met hoge posities uit de regering en het leger werden bij elkaar gezet om te denken over hetgeen werd beschouwd als "Het ET-Probleem" of kwestie.

Van daaruit zijn ze gaan groeien en hebben in principe de presidenten van Amerika de kennis ontzegd, behalve wanneer ze per sé iets moesten weten. Toen kregen de presidenten echt helemaal geen toegang meer.

Dit komt overeen met de getuigenis van Dan Sherman, een intuïtieve communicatieagent, die door de regering werd opgeleid en vóór zijn geboorte in de baarmoeder genetisch is gemodificeerd om -- zoals hem werd verteld door de regering -- op de planeet op enig punt in de toekomst een electromagnetische stroomuitval te bewerkstelligen. Hem werd niet verteld wanneer dat zou zijn.

Hij is nog in leven. We hebben een interview met hem gemaakt. Hij heeft een boek geschreven getiteld Above Black. Een fascinerende man, heel conventioneel, wil niet veel kwijt, maar hij heeft wel het programma verlaten en is toen een klokkenluider geworden om mensen te vertellen wat er gaande is.

Hij heeft gecommuniceerd met een buitenaards wezen, waarbij hij aanvankelijk een computer gebruikte, maar uiteindelijk de computer niet meer gebruikte -- hij had rechtstreeks contact met dat buitenaardse wezen.

Hij was opgeleid om met een situatie om te gaan, waarin onze regering niet langer in staat zou zijn onderling te communiceren -- De Machthebbers -- en ze gingen mensen gebruiken die in de hele wereld werden gestationeerd om, voor een of andere reden, contact te kunnen houden met buitenaardse intelligenties gedurende een tijd, waarin er geen electromagnetische communicatie meer mogelijk zou zijn.

BR:  De exacte zin in dit boek, Above Black, is, "Dit is ter voorbereiding op een toekomstige tijd, waarin alle electronische communicatie onbruikbaar is." Dit werd hem 20 jaar geleden verteld. Maar zoals Kerry zei, hem werd niet verteld WANNEER.

En de reden waarom we dit interessante omweggetje hebben gemaakt is, omdat dit een verdere bevestiging is, dat de Machthebbers op de een of andere manier wisten, of vermoedden, of probeerden zichzelf te verzekeren tegen iets, dat eraan zat te komen en waarvan ze volstrekt niet wilden, dat wij er iets vanaf wisten, omdat zij het idee hadden dat wij dat niet aankunnen.

Om nu weer terug te komen op de situatie van Jake Simpson... Laat me even twee minuten iets zeggen tegen Alfonso [de assistent cameraman op het evenement]. [Tegen Alfonso: We hebben nog vier minuten tape. We moeten een paar seconden pauseren om de tapes te verwisselen en dat gaat zo gebeuren.]

Toen we Jakes informatie hierover kregen -- en we hebben nog alleen maar het begin gehoord -- omdat hij ging praten over hetgeen bekend is en over hetgeen nog kan komen en over hetgeen hij wist, en welke voorbereidingen ervoor zijn gemaakt.

Hij vertelde ons dit met zoveel details, dat wij dachten -- in oktober -- we dachten, "Weet je wat? We weten niet of we dit kunnen vrijgeven", want we begonnens ons af te vragen, of we een verantwoordelijkheid hadden om deze informatie bij ons te houden, omdat het niet bijster goed klonk.

Een paar maanden later zaten we te denken, "Nou, goed. We weten iets meer. We hebben een heleboel telefoongesprekken met die gast gehad. Hij benadrukt, dat niet bekend is wat er gaat gebeuren."

Maar in principe zei hij, dat het bekend is geweest sinds de Tweede Wereldoorlog -- "waarschijnlijk sinds de Tweede Wereldoorlog" zei hij -- en hij vermoedt, dat dit de reden is geweest voor de hartaanvan van Eisenhower in 1955, kort na zijn eigen ontmoeting met  buitenaardsen, die hem iets hebben verteld, dat helemaal geen goed nieuws was -- dat er iets op ons afkomt.

Of, relativistisch gezien, zijn we als een schip in het zonnestelsel, dat dwars door de storm zeilt, wanneer we de Melkweg rondvliegen, en goedheid weet, op welke snelheid. Maar we zeilen ergens op af.

Welnu, dit komt wederom exact overeen met hetgeen Dan Burisch rapporteert over hetgeen ons is verteld door de toekomstige mensen -- dat we een gebied binnengaan met energetische ruimte; dat het effect op Aarde wordt uitvergroot door de zelfgemaakte Looking Glasses en Sterrenpoorten.

Jake wist niets af van zelfgemaakte Looking Glasses en Sterrenpoorten, maar hij zei... zijn beeldspraak was, en de woorden die hij gebruikte waren, "Er zit een 'golf' aan te komen".

Er komt een 'golf' aan. In de ruimte maakt het niets uit, of jij naar de golf gaat of dat de golf naar jou komt. Ik weet ook niet welke van de twee, maar hij zei, er is een golf die ons gaat raken.

Toen we vroegen wanneer, zei hij voor zover hij wist, dat het niet in 2012 is, maar later.

Toen we hem de datum voorlegden, die Bob Dean ons had genoemd -- welnu, die houdt verband met hetgeen hem werd verteld als dat het Nibiru of Planeet X zou zijn -- Bob Dean gaf ons de datum van 2017. Onze man Jake Simpson zei, "Dat is waarschijnlijk juist."

Dat is goed nieuws, want misschien hebben we nog een paar jaar meer te gaan. Dan Burisch heeft nooit gezegd 2012. Dan Burisch zei alleen, "Ongeveer nu".

En Jake vertelde ons... [interruptie / discussie over het vervangen van cameratape]. We zullen precies op dit dramatische moment even pauzeren en daarna gaan we verder vertellen wat hij zei.

KC:  Dus om het nog eens te herhalen voor degenen van jullie die zitten te praten en die aan het rondlopen zijn, we zullen een half uur pauze houden. We hebben nog een uur over voor Camelot en een half uur daarvan gaan we besteden aan vragen uit het publiek. We hebben ook ongeveer 15 minuten voor Miriam ingeruimd en helemaal op het eind zal ze bij het panel komen zitten.

We hebben 15 minuten over om samen te vatten wat we jullie hebben verteld, zodat... om wat verder door te gaan op Jake Simpson Daarna vatten we de dingen samen zo goed als we kunnen. Dus we gaan het hebben over het superluminale [sneller dan het licht] voertuig, waarover Jake Simpson ons vertelde.

En ik wil nog iets zeggen, namelijk dat ik tegen iemand sprak, eigenlijk tegen Alfonso, en me realiseerde, dat we niet hadden gezegd, dat Jake Simpson nog steeds werkt voor De Man -- de Illuminati.

Hij zat eigenlijk in een vergadering, een geheime vergadering waarover hij ons vertelde, waarin... ik geloof dat het te maken had met zijn rebellie en uitbreken van... proberen weg te komen van die hele zaak, toen hij hoorde dat ze verwezen naar mensen, zoals je weet wel, volledig uit de weg geruimd... [tegen Bill] Hoe zei hij dat nou precies? Weet jij dat nog?

BR:  Ik weet het eigenlijk niet meer.

KC:  Yeah. Het was zo bitter, zo koud en medogenloos, dat hij zich realiseerde dat hij eruit moest. Daarom maakten ze zijn leven behoorlijk ongerieflijk en sloten een paar projecten, waarbij hij betrokken was.

Hij heeft uit de situatie kunnen wegkomen, maar hij wordt van tijd tot tijd gebeld om hen een "gunst" te verlenen. Dus ik moet zeggen, dat hij evenals veel andere klokkenluiders er nooit helemaal heeft kunnen uitkomen. Bovendien worden ze zwaar in de gaten gehouden, evenals wij.

Ik moet zeggen, hoewel met ons niet rechtstreeks superslechte dingen zijn gebeurd, zijn er wel mensen geweest, die dingen hebben meegemaakt als gevolg van hun associatie met ons, zoals, weet je wel, er was iemand, die onze website had overgenomen en in wiens huis de volgende dag werd ingebroken.

Hij belde ons op en zei dat hij nooit meer met ons iets te maken wilde hebben. [lacht] Maar we weten niet zeker, of dat niet gewoon een samenloop van omstandigheden is geweest. Kennelijk heeft hij het aangezien voor een doelbewuste situatie.

Dus ik moet zeggen, dat terwijl wij worden beschermd... En Jake zelf heeft ons naar Thailand gehaald en heeft onze schreden in de gaten gehouden. Hij is daar heel open over. Hij weet in feite precies wat we vandaag aan het doen zijn. Hij geeft ons over het algemeen zijn zegen.

Hij heeft ook gezorgd, dat we door een paar douaneproblemen konden heenkomen, als we die gehad zouden hebben. Dus op dat gebied hebben we ook assistentie gekregen. Maar mensen die met ons associëren, kan een andere zaak zijn. We weten het gewoon niet.

BR:  Goed. Terug naar Jake. Een van de dingen die hij ons vertelde -- en dit kan leuk zijn voor de luchtvaartliefhebbers hier in de menigte -- hij vertelde ons over de TR-3B, de grote Driehoek.

Hij vertelde, dat dit ding zich kan verplaatsen van de geostationaire baan, namelijk 35.680 km hoog, naar de top van een boom in een... twee... drie... vier... vijf [knipt met vingers] seconden. Ik zei, "Nee maar! Dat is iets heel anders." Ik zei, "Jake, hoe weet je dat?"

Hij zei, "Ik heb geteld." [lachen] Snap je? Later heb ik het uitgerekend. Dat is 25,6 miljoen kilometer per uur.

Hij zei, "Kijk, dit ding reist niet door de ruimte heen. Dit reist niet door de ruimte heen. Dit is een ruimte/tijd-springoperatie, of zoiets. Maar hij kan hierover niet meer zeggen.

Deze dingen kunnen buiten ons zonnestelsel reizen, als ze dat willen, en zelfs grotere versies kunnen dat. Dit is allemaal onderdeel van de 10.000 jaar voorsprong op de context van de reguliere fysica, waarover hij vertelde. En dat is gewoon een prachtig verhaal voor  luchtvaartliefhebbers, waartoe ik ook behoor.

Maar met betrekking tot hetgeen hij ons vertelde over de 'golf' die eraan komt, waar we waren gebleven vlakvoor de pauze, vroeg ik hem onder andere hoe hij van dat ding afwist.

Dit kun je op een aantal verschillende niveau's beantwoorden. Een van zijn antwoorden was, dat ze erop uit zijn gegaan om te kijken. Ze zijn "in hun superluminale voertuig" naar buiten gegaan. Ze zijn naar buiten gegaan om naar dat ding te kijken en ze zijn terug gekomen om te rapporteren, wat ze daar hebben gemeten, wat ze daar hebben gezien.

Dat maakte indruk op me. Het was een heel rechtstreeks, zakelijk antwoord. Het is eigenlijk, kijk, ja, weet je wel, als je in Florida zit en er komt een storm binnen, er komt een orkaan op je af, dan kun je misschien naar buiten gaan en rondkijken om te zien waar hij is, en dan kom je terug en dan zeg je, "Weet je wat? Hij is over drie dagen hier."

Welnu, hij wist niet -- hier kunnen we herhalen wat we eerder hebben gezegd -- hij wist niet wanneer dit ding eraan komt. En hij wist ook niet wat er zou gebeuren wanneer het komt.

Het is heel, heel belangrijk om te benadrukken, dat hij zei, dat niemand weet wat er gaat gebeuren. De ETs weten het niet.

Hij zei, dat het ook gewoon een zucht wind kon zijn en dat het dan voorbij is, weet je wel. En hij zei, het kon... Hij is de enige persoon, die we zijn tegen gekomen, die precies hetzelfde zei wat George Green zei over orkanen van 640 kilometer per uur. Hij zei precies hetzelfde.

Hij zei, dat dit het soort dingen zijn die kunnen gebeuren. Of het wel of niet gebeurt is een compleet andere zaak.

En Jake zei wat hieraan werd gedaan was iets dat geen nieuws voor ons was, of voor iemand anders in deze zaal.

Hij zei, dat sinds ze hier zijn achter gekomen, hetgeen heel goed rond de Tweede Wereldoorlog kan zijn geweest, hebben de militairen gedaan wat ze het beste kunnen, namelijk zich ingraven en in de verdediging gaan. Ze zijn dus begonnen zich in tunnels in te graven en hebben al die investeringen ter waarde van triljoenen dollars in onze ondergrondse bases gepompt.

Hij vertelde ons, wanneer ze die gigantische bases van hun aan het graven waren, dat ze op sommige plaatsen op oudere bases waren gestoten, die diep onder de grond liggen en niet door ons zijn gebouwd.

Stem:  Whoo hoo!

BR:  Oh ja. Hij zei -- en dit hadden we nergens anders gehoord -- hij zei dat deze bases duizenden jaren oud zijn en duidelijk zijn uitgegraven door onze voorgangers in antwoord op dezelfde situatie die in hun wereld 12.000 jaar geleden ook heeft plaats gehad. Ok?

Welnu, dit kun je in verband brengen met alle mythen over de Grote Zondvloed die in 88, of hoeveel zijn het er nu, verschillende culturen bekend is en met Plato's beschrijving van een zinkend Atlantis -- hij was een goed historicus. Hij heeft nog nooit iets bij het verkeerde eind gehad.

Er is toen iets gebeurd. Er is een grote hoeveelveelheid indirect bewijs, terwijl sommigen zouden zeggen dat het heel degelijk bewijs is, dat suggereert, dat we lang geleden...

Vóór onze huidige civilisatie was er een andere beschaving met zijn eigen hoge technologie, die waarschijnlijk gebaseerd is geweest op hetzelfde spul, dat we vandaag hebben met een paar kleine verschillen en zij werden met precies dezelfde problemen geconfronteerd, want deze problemen zijn cyclisch.

Die cyclische problemen staan in verband met de achtbaan van het zonnestelsel, dat door de Melkweg rolt en dat op en neer gaat als paarden in een draaimolen, die rond en rond en rond draaien en op en neer, op en neer gaan.

Iedere keer dat het zonnestelsel het galactische gebied doorkruist, schijnt er een probleem te zijn, dat verband houdt met energetische ruimte.

Dit is ook gekoppeld aan hetgeen andere commentatoren zeggen, vooral David Wilcock en anderen -- is een goede vriend van ons; we kennen hem heel goed -- die hun commentaar hebben gegeven op het feit, dat dit geen slecht nieuws hoeft te zijn.

De energetische ruimte, waar we regelmatig doorheen reizen, is misschien ook iets dat tot veranderingen in ons DNA aanzet, veranderingen in de manier waarop ons bewustzijn functioneert, veranderingen in de manier waarop we in staat zijn informatie te verwerken.

Persoonlijk zou ik er niet meer van willen maken, maar persoonlijk geloof ik, dat er aanwijzingen zijn om aan te nemen -- behoorlijk wat indirect bewijs om aan te nemen -- dat er niet alleen veranderingen van de Aarde gaan plaats vinden, maar dat er ook veranderingen van het bewustzijn gaan plaats vinden. En al die dingen gebeuren op hetzelfde moment.

Een van de dingen die Henry Deacon ons vertelde, toen we hem voor het eerst in september 2006 ontmoetten, is, dat alles op hetzelfde moment gebeurt. Alles komt in één punt bij elkaar. Het convergeert allemaal.

Hij heeft niet gezegd wat "alles" is, maar hij benadrukte keer op keer, dat de problemen meervoudig zijn, en dit is een van de redenen waarom ze zo verwarrend zijn.

KC:  Yeah. En ik wilde zeggen, dat Henry Deacon, vanaf het eerste begin dat we hem tegen kwamen, volstrekt overtuigd was van hetgeen hem door de regering was verteld, toen hij voor zwarte projecten werkte, hoe ze werden ingelicht over de dingen die gingen komen -- en daarom ook over de meer negatieve kant van de tijdlijn -- en dat ze zich moesten voorbereiden.

Daarom heeft Henry ons verteld een auto aan te schaffen die zo oud is, dat er geen electronica in zit...

BR:  Een ontsteking zonder computer.

KC:  ... zodat de Machthebbers niet voor jou je auto kunnen besturen en ook dat hij niet onderhevig is aan de CMEs [coronal mass ejections - zonuitbarstingen] die uit de zon komen wanneer de zon heel actief begint te worden, waarvan wordt gezegd dat dit onvermijdelijk is.

Hij opereert voornamelijk -- en veel andere mensen uit zwarte projecten -- het is bijna zoiets als, om zo te zeggen, een vorm van programmering, moet ik zeggen, waarin hen wordt verteld, dat er een ontwikkeling is. Het komt in principe neer op de agenda, zoals George Green hem voor je heeft gepresenteerd en daarom krijg je zoveel dezelfde rapporteringen.

Welnu, veel van de agendapunten zijn in feite niet gebeurd, maar zoals je zal zien, komt de bal aan het rollen. Het omslagpunt is zeker wanneer de economie in elkaar stort.

Hij heeft ons dus twee jaar lang gewaarschuwd dat we een veilige plek moesten vinden, om dit te doen en dat te doen, en al die voorbereidingen te treffen voor hetgeen, waarvan hij het gevoel heeft, waarvan hij volledig is overtuigd, dat het komt en absoluut onvermijdelijk is.

Om het interessant te maken hebben we hem in contact gebracht met David Wilcock. Een aantal van jullie kennen David -- hij is misschien een reïncarnatie van Edgar Cayce, afhankelijk van je gezichtspunt. David is erg optimistisch. David gelooft in ascentie. David gelooft dat het bewustzijn verandert en dat er uit al die dingen iets heel positiefs gaat voortkomen.

Henry en David hadden een geweldige ontmoeting van hun geesten. Ze hebben uren en uren zitten praten met elkaar. David zat juist in Coast to Coast, waar hij verslag deed over veel van de getuigenverklaringen van Henry Deacon, dingen die Henry hem heeft verteld, weet je wel, over buitenaardsen die eruit zien als mensen en die in de regering werken.

We hebben diezelfde getuigenverklaringen gekregen van Bob Dean, een oudere regeringsfunctionaris en ex-militair, die volstrekt op de hoogte is met hetgeen achter de schermen van de regering gaande is.

Dus wat heel interessant is om te zien, is, dat een persoon uit een zwart project, zoals onze Henry Deacon, in contact komt met iemand als David Wilcock en dat hij ook resoneert met een aantal van de dingen die David zegt in termen van, "Kijk, het is allemaal niet zo erg". Dus dat is een interessante bijkomstigheid van datgene wat gaande is.

Wat we proberen te doen is een paar van onze klokkenluiders met elkaar in contact brengen. Dikwijls ontstaan er prachtige vriendschappen en er is een ontmoeting van geesten en soms kunnen ze de feiten bij elkaar leggen, wanneer ze onder elkaar zijn.

We hebben ook George in contact gebracht met Jake Simpson bijvoorbeeld, dus zij hebben een gesprek gehad met elkaar. Jake bijvoorbeeld, voelt heel goed aan wat George zegt en wil als het ware met George daarmee verder gaan, want George is heel instrumenteel in het maken van plannen voor "Wat kunnen we doen? Als dit allemaal op ons afkomt, wat kunnen we dan doen?"

Dit is in feite de volgende stap waarover we willen praten, voordat we met vragen gaan beginnen. We hebben een paar maanden geleden nog een andere website geopend -- die heet projectavalon.net. Het heeft een forum waarin ons doel wordt beschreven... Toen we eenmaal het probleem met Camelot hadden beschreven, wilden we oplossingen, of mogelijke oplossingen creëren en mensen met elkaar in contact brengen, zodat ze een veilige plek hadden, als ze het idee hadden dat dat nodig was.

Dus nogmaals, Project Avalon is daarvoor opgezet en ik heb dat eerder genoemd. [tegen Bill] Wil jij er iets in het algemeen over zeggen?

BR:  Yeah. Het werd zowaar geïnspireerd door ons interview met George Green, althans in zoverre, dat we... Ik denk dat het vorig jaar april was. We waren zo onderste boven door zijn boodschappen aan de Ground Crew [ploeg op de grond] [red.: het gechannelde boek van George heet Messages for the Ground Crew] en het resoneerde heel sterk met ons.

De boodschap van -- ik probeer het in een enkele zin te zeggen -- het is een boodschap van hoop tegen een achtergrond van slecht nieuws, als het ware.

Met andere woorden, we kunnen er iets aan doen, maar dan moeten we nu beginnen en we moeten met mensen contacten gaan leggen. We moeten samen gaan werken. We moeten gemeenschappen vormen. We moeten slim zijn. We moeten geïnformeeerd zijn en dan maken we een kans, weet je wel.

Voor mij klinkt dat als iets dat een coach zou zeggen voor een belangrijke wedstrijd. Dat is hetgeen waardoor ik gemotiveerd raak om zo goed mogelijk te spelen.

Er zijn ook mensen die zeggen, "Hé, ik houd ermee op." Sommige mensen vertrekken. En andere mensen maken zich klaar om er in deze tijd het allerbeste van te maken.

Een van mijn lievelingsfilms... Misschien weten jullie dat nog. Hij is nu in feite gedateerd. Dat is met Jeff Bridges genaamd Starman. Heeft iemand Starman gezien? Ha, te gek. Ok. Ik ben gek op die film.

Een van de dingen die hij zegt aan het eind, helemaal aan het eind... Het verhaal van Starman gaat over een buitenaards wezen die een menselijk lichaam heeft aangenomen en op de vlucht is voor spoken, die hem proberen te grijpen, enzovoort.

Hij vertelt op het eind van de film wat hij in deze korte tijd als mens heeft geleerd op deze planeet. Zijn conclusie is, "Dat, wat heel mooi is aan jou, is, wanneer dingen op zijn slechtst zijn, ben jij op je best." Dat is een ontroerende zin. Dat maakte op mij een grote indruk van het is zo waar.

We beschikken over de capaciteit om 'op de plaats' te gaan staan, om een Amerikaanse honkbalterm te gebruiken. Ik ben Engels, weet je wel, en ik geef de voorkeur aan cricket. [lachen] Maar het heeft iets te maken met iets achter de hand houden. Het heeft te maken met het beantwoorden aan een uitdaging en dat kunnen we.

[tegen Kerry] Vertel iets over Avalon.

KC:  Nee, nee, nee.

BR:  Wil je dat ik er iets over zeg? Ok. Prima.

KC:  Yeah, een beetje dan, yeah. En dan gaan we vragen beantwoorden.

BR:  Yeah. Het heeft te maken met contact leggen met mensen. Het gaat over synergie. Het gaat erover, dat we individueel kunnen vallen, maar dat we samen kunnen staan. Weet je wel. En er zijn in de hele wereld groepen aan het vormen. We noemden dit, zoals George het in zijn prachtige kleine boekje noemde... Waar is het? We hebben het niet bij ons.

KC:  Nee. 

BR:  Messages for the Ground Crew. Jullie zijn de grondploeg. Iedereen die aandacht besteedt aan hetgeen hier gaande is, is de grondploeg.

De essentiële boodschap is dat de grondploeg samen moet werken en dat ze onderling contact moeten maken. Ze moeten gemeenschappen vormen.

Welnu, een gemeenschap is niet noodzakelijkerwijs een kleine groep mensen aan het eind van een moderpad halverwege de berg in Vilcabamba, die zijn eigen groenten kweekt en het beste ervan hoopt te maken. Zo hoeft een gemeenschap er niet uit te zien.

Dat was een slip of the tongue en ik bedoelde het niet op die manier, maar een gemeenschap kan ook een straat zijn. Het kunnen de mensen in je gebouw zijn. Het kunnen mensen zijn, die met elkaar omgaan, omdat ze elkaar regelmatig in de stad tegen komen. Je hoeft niet naar Vilcabamba te verhuizen om operationeel te zijn.

Iemand... zijn ze in de zaal? De persoon die tegen me zei dat ze zich hierover grote zorgen maakt, over waar ze naartoe moest gaan, wat ze moest doen, en naar welk land ze moest vertrekken? In welke gemeenschap ze moest leven.

Op het forum van Avalon werd dit besproken en een van de berichten die ze kregen en hun hele gezichtspunt heeft veranderd was, "Het maakt niet uit waar je bent. Het gaat erom wat je bent." Ok? Degene die dat prachtige verhaal vertelde... Ja. Schitterend. Heb ik het goed verteld?

Stem:  Dat is het. 

BR:  Dat is het. Ok. En er zijn andere versies van. Het is geen kwestie van hoeveel gouden munten je in je zak hebt en of je weet hoe je groenten moet kweken. Daar gaat het niet om.

Het gaat om je relatie met mensen. Het gaat erom of je dingen kunt laten werken. Of je met mensen een team kunt vormen. Of je reactie op de crisis is, "Oh mijn God, wat moet ik doen voor mezelf?" Of, "Oh mijn God, hoe kan ik al die anderen helpen?"

Een verhaal dat ik prachtig vind en dat heel inspirerend is... Ik geloof dat dit in een schitterend boek staat, dat me lang geleden inspireerde, genaamd A Holographic Universe door Michael Talbot. Wie heeft het gelezen? Veel van jullie, dat weet ik zeker.

Kun je je dat verhaal herinneren, waarin hij vertelt over de onderzoeken die werden gedaan naar de wonderen, die in Lourdes hadden plaats gevonden? Want er zijn mensen, die in Lourdes wonderbaarlijke genezingen ervaren.

Een stel psychologen gingen mensen interviewen die deze genezingen hadden ontvangen en sommige mensen, die dat niet hadden gekregen, want het was handig om te weten waarom het soms wel en soms niet werkte.

Wat ze aantroffen was, dat de mensen, die genezing hadden gekregen, degenen waren, die hadden gebeden voor de genezing van iemand anders.

Stem:  Oh. [lachen]

BR:  Is dat geen mooi verhaal?

Stemmen:  Uh huh. Ja.

BR:  En het mooie ervan is, dat je het niet kunt veinzen, zie je. Groucho Marx zei eens, "Eerlijkheid en integriteit zijn de motor van de wereld. Als je die kunt veinzen, heb je het helemaal gemaakt." [lachen]

Je kunt geen gebed veinzen, dat iemand anders wordt genezen en hopen dat jij er voordeel uithaalt. Zo werkt het niet. Het moet echt zijn, snap je?

We moeten ons verheffen om het hoogste en het beste te zijn dat we kunnen zijn, zodat we deze situatie niet ingaan en denken, "Hoe kan ik mijn eigen hachje redden?"

Je duikt erin en je zegt, "Wat kan ik doen dat het beste is voor het menselijk ras? Wat kan ik doen dat het beste is voor ieder ander om me heen?" [applaus]

En als we dat doen, als we dat allemaal doen, als er genoeg van ons zijn in de wereld op hetzelfde moment, gaat dat de situatie redden, volgens mijn eigen inschatting. Het gaat er niet om dat je op een krachtige plek gaat zitten mediteren en... weet je wel.

Het is geen kwestie van rituele activiteit. Het gaat om intentionele actie, die afkomstig is van de hoogste plek in jezelf.

En voor degenen van jullie die zichzelf afvragen en anderen vragen, "Wat kan ik doen? Wat kan ik doen?" Doe wat wij een tijd geleden deden in onze naïviteit, in onze onwetendheid -- we zijn gewoon begonnen zonder te weten waar het op uitliep, maar we begonnen gewoon door de eerste stap te zetten.

We wisten niet waar het op uitliep, maar je doet wat je kunt doen door die eerste stap te zetten. Wat je ook kunt, doe het. Het maakt echt niet uit.

Praat met iemand in de bus. Praat tegen iemand in het vliegtuig. Ga brieven naar mensen schrijven. Open een website. Begin bij te dragen aan het forum van Avalon. Doe wat je kunt. Je weet zelf wat je kunt doen. Wij weten dat niet.

Het is dus intentionele actie uit de hoogste plek van het leveren van een bijdrage. Dat zal ons uit deze puinhoop halen.

Tijdlijnen kunnen worden gewijzigd. Ze liggen niet vast. Ze zijn niet bepaald. Niemand weet wat er gaat gebeuren -- en dit is goed nieuws, dat niemand weet wat er gaat gebeuren.

 

Klik hier voor de oorspronkelijke video

__________________________

Steun Project Camelot - geef een donatie: Donations are not tax deductible for U.S. citizens. Met dank voor uw hulp. Uw vrijgevigheid stelt ons in staat ons werk voort te zetten.	Bill Ryan en Kerry Cassidy kerry@projectcamelot.org bill@projectcamelot.org